Shkenca e Tokës - Erik Botime

Më pas, puna e kryer në grup konsultohet me grupin dhe nxënësit dalin
me një përfaqësues që lexon punën e bërë. Këtu është vendi që mësuesi të paraqesë
informacionin e ri ose të sqarojë konceptet e paqarta.
Kjo teknikë e shmang pasivitetin dhe monotoninë e orës së mësimit.
Reflektimi (Mendo, Puno në dyshe dhe Shkëmbe)
Mësuesi jep ushtrimet e mëposhtme, të cilat nxënësit do t’í kryejnë në mënyrë
individuale, do t’i diskutojnë në çift e më pas në grup:
1- Çfarë rëndësie ka atmosfera
2- Renditini planetët që kanë atmosferë.
3- Renditini disa për nga rëndësia e troposferës.
Diskutohen variantet më të sakta
Detyrë:
Nxënësve u kërkohet që të vizatojnë shtresat përbërëse të atmosferës.
SHËNIM: Kjo metodë rekomandohet të përdoret edhe për temat e tjera të ngjashme,
si Rrezatimi diellor, Temperatura e ajrit, Uji në atmosferë, Trysnia atmosferike etj.
PUNË PRAKTIKE: “Llogarisni temperaturën mesatare ditore,
mujore, vjetore”
• Vendi i zhvillimit: klasa
• Koha në dispozicion: 45 minuta
• Mjetet e punës praktike: fletore shënimesh, tabela me vlera të temperaturave për
vite të caktuara, të dhëna nga INSTAT-i etj.
• Detyrat:
• llogarisni temperaturën mesatare ditore, mujore e vjetore të ajrit dhe
amplitudat ditore dhe vjetore të temperaturës së ajrit.
• Metodika e zhvillimit: Koha e detyrës tematike ndahet në dy pjesë kryesore:
njohja me kërkesat e punës dhe puna konkrete.
Njohja me kërkesat e punës bëhet nga mësuesi, i cili i orienton nxënësit për detyrat
që do të zgjidhin, në varësi të nëntemave që ai ka planifikuar.
Puna konkrete zë pjesën më të madhe të kohës dhe ndahet në disa faza:
1- Ndarja e klasës në grupe të vogla.
2- Puna për ndarjen e detyrave, sipas objektivave. Po ju sugjerojmë disa drejtime,
ku mund të kërkoni për objektivin e dytë:
a- llogaritja e temperaturës ditore, mujore dhe vjetore, sipas formulave
dhe tabelave;
28