Implementacja prawa klimatyczno-energetycznego UE ... - ClientEarth

przyrody, przez minimum 12 miesięcy przed dniem
wszczęcia tego postępowania. Przepisu art. 31 par. 4 Kodeksu
postępowania administracyjnego nie stosuje się”.
Zdaniem organizacji pozarządowych, proponowana
nowelizacja utrudnia dostęp organizacji ekologicznych do
postępowań administracyjnych i z tego powodu budzi uzasadnione
wątpliwości co do jej zgodności z Konstytucją
RP, Konwencją z Aarhus 10 oraz Dyrektywą EIA.
Proponowane nowe brzmienie art. 44 ust. 1 ustawy
o ocenach przyznałoby organowi administracji publicznej
znacząco szerszą niż dotychczas swobodę przy ocenie,
czy dana organizacja ekologiczna może brać udział na
prawach strony w postępowaniu administracyjnym.
Proponowana nowelizacja bowiem dopuszcza do
udziału w postępowaniu administracyjnym wymagającym
udziału społeczeństwa tylko te organizacje ekologiczne,
które prowadziły działalność statutową w zakresie ochrony
środowiska lub ochrony przyrody przez „minimum 12 miesięcy
przed dniem wszczęcia tego postępowania”. Takie
ukształtowanie przepisu każe sądzić, że dotyczy on okresu
12 miesięcy przed wszczęciem postępowania w pierwszej
instancji, i to niezależnie od tego, czy postępowanie
w pierwszej instancji toczy się „po raz pierwszy”, czy też
wskutek „ponownego” rozpatrzenia sprawy przez organ
administracji publicznej w konsekwencji uchylenia wcześniej
wydanych decyzji (które to „ponowne” rozpatrzenie
sprawy nastąpić może nawet kilka lat po pierwotnym wszczęciu
postępowania).
Ponadto należy przyjąć, że organizacja ekologiczna
będzie musiała wykazać, że działała przez okres 12 miesięcy
przed wszczęciem postępowania (tj. postępowania
w pierwszej instancji) także wtedy, gdy zgłosi chęć udziału
w postępowaniu dopiero na etapie odwoławczym.
Trzeba spostrzec, że wprowadzenie kryterium czasowego
wiąże się nie tylko z koniecznością kalendarzowego
obliczenia daty rozpoczęcia prowadzenia działalności w
zakresie ochrony środowiska lub przyrody, lecz także
z koniecznością oceny przez organ administracji publicznej,
czy rzeczywiście organizacja ekologiczna prowadzi
działalność na rzecz ochrony środowiska lub przyrody.
Innymi słowy, proponowana nowelizacja w praktyce wyposażyłaby
organy administracji publicznej w kompetencje
do oceny tego, czy działalność prowadzona przez daną
organizację ekologiczną winna zostać zakwalifikowana
jako działalność w zakresie ochrony środowiska lub przyrody.
Problem ten jest istotny, albowiem w przeciwieństwie
do drugiego z kryteriów – tj. celu określonego w statucie
danej organizacji ekologicznej – kryterium prowadzenia
działalności na rzecz ochrony środowiska lub przyrody,
po pierwsze, odnosi się bardziej do praktyki działalności
organizacji ekologicznej, a nie sposobu formalnego ujęcia
celów statutowych oraz, po drugie, nie doczekało się obszernej
analizy orzeczniczej, pozwalającej organizacjom
ekologicznym odpowiednio dostosować się, by spełnić
to kryterium.
Z powyższych względów w maju br. Fundacja ClientEarth
Polska w piśmie do Rzecznika Praw Obywatelskich
zasygnalizowała problemy związane z proponowaną
nowelizacją art. 44 ustawy o ocenach.
10. Konwencja sporządzona w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r. o dostępie
do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie
do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz. U.
z 2003, Nr 78, poz. 706)
99