Kościół na Górnym ŚlÄ sku w pierwszej połowie XVII wieku

224 . KS. FRANCISZEK MAROŃ (30)stusa pod postacią chleba popijanego winem. Lud był barbarzyńskii w obyczajach do rabusiów podobny. Nie postępował według norm wiary,ale według własnych zachcianek. Dlatego też tamtejszy duszpasterzunikał wszystkiego, co mogłoby wywołać niezadowolenie parafian. Proboszczemmiejscowym był Bartłomiej Franciszek Jagelius, rodem z Pogrzebienia.Miał 54 lata, a wyświęcony był na kapłana w 1655 r. Parafiązarządzał od lipca 1670 r. jako komendariusz, gdyż nie był wyjaśnionyspór między Krakowem i Wrocławiem o przynależność diecezjalną. DotychczasStudzionka była innowiercza, i mieściła się w granicach diecezjikrakowskiej. W starszych protokołach wizytacyjnych diecezji krakowskiejfigurowała tylko z krótką wzmianką o opanowaniu parafiiprzez protestantów. Wizytator z ramienia diecezji wrocławskiej zjawiłsię w 1679 r'. Od razu skierował się do kościoła i kazał zawołać duszpasterza.Ten pojawił się niedbale ubrany, ale za to w tym lepszym humorze,co oburzyło wysokiego dygnitarza i delegata biskupiego. W kościelenie odkrył jednak żadnych usterek i udawszy się do plebaniistwierdził, że jest przepełniona parafianami, uwijającymi się koło przygotowaniauczty. Wnet pojawiło się sześć dań, z których każde podanowraz z czystą łyżką. Wizytator zdziwiony zapytał o przyczynę i znaczenietakiego ucztowania. W odpowiedzi usłyszał, że ich ojcowie tak samoprzyjmowali ewangelickich wizytatorów, toteż nadal podtrzymują takątradycję. Po jego pójściu na spoczynek parafianie jeszcze długo się bawili.O Pielgrzymowicach dowiadujemy się również dopiero z protokołuwizytacyjnego z 1679 r. Dziedzicem był Fryderyk Nafe, oczywiście innowierca.Kościół parafialny był drewniany i oddany opiece św. Katarzyny.Wystawiony w 1675 r., nie był konsekrowany. Dzwonnica stałaosobno na cmentarzu. Proboszczem był ks. Franciszek Ksawery Berger,rodem z Frysztatu cieszyńskiego, lat 33, po filozofii i teologii moralnej.w Ołomuńcu, wyświęcony we Wrocławiu na kapłana w 1673 r. Byłbyz niego według opinii wizytatora dobry kaznodzieja, gdyby miał więcejksiążek. Parafianie byli jeszcze innowiercami i dlatego żył w bardzoskromnych warunkach. Do parafii pielgrzymowickiej należał kościół filialnyw Golasowicach, wybudowany w 1619 r. na cześć św. Marcina.Patronat przywłaszczyli sobie właściciele wsi, Mikołaj i Kasper Kloch.Zarówno plebania, jak szkoła były zajęte przez narzuconych komorników.Bzie należało do Jana Jerzego Franka, luteranina. Kościół był drewniany,poświęcony św. Piotrowi i Pawłowi, wybudowany w 1672 r. Proboszczembył tam w 1679 r. Jakub Slendzka, rodowity gliwiczanin. Miałlat 30. Po wysłuchaniu nauk filozoficznych we Wrocławiu oraz prawniczychw Krakowie wyświęcony został w Nysie w 1677 r. Ojciec kościelnybył innowiercą tak samo jak wszyscy inni parafianie.Jako następny rozpatrzymy na podstawie protokołów wizytacyjnychdekanat wodzisławski. W r. 1652 wstępujemy wraz z wizytatorem odrazu do miasta Wodzisławia. Była tam świątynia murowana ku czci MBWniebowziętej. Oprócz sześciu ołtarzy w kościele stał jeszcze jedenkonsekrowany ołtarz w zakrystii. Poza miastem znajdowała się całkowiciezrujnowana drewniana kaplica pod wezwaniem św. Krzyża. Dlategoteż tylko jej ogród był przedmiotem sporu z OO. Franciszkanami. Dzie-