Kościół na Górnym ŚlÄ sku w pierwszej połowie XVII wieku

224 . KS. FRANCISZEK MAROŃ (38)Poza tym był jeszcze do Jasienicy dołączony kościół parafialnyw Międzyrzeczu, pod wezwaniem św. Marcina. Proboszczem był ks. JanCichowski, dawny żołnierz, który opuściwszy diecezję krakowską znalazłsię w biskupstwie wrocławskim i tutaj zagarniał parafie, choć niepotrafił się np. porozumieć z niemieckimi kolonistami w Międzyrzeczu.Kończyce Małe nie figurują w protokole wizytacyjnym z 1652 r., gdyżtworzyły wraz z Pruchną niedostępny dla wizytatora zespół parafialny.W r. 1679 należały nadal do Pruchnej, ale coraz bardziej się usamodzielniały.W 1657 r. ponownie odbudowany kościół drewniany w KończycachMałych na cześć Wszystkich Świętych był pod patronatem WacławaPełki. W głównym ołtarzu był obraz Matki Boskiej z cechami starejgreckiej sztuki, obwieszony wotami. Natomiast w Pruchnej był nadaldrewniany kościół parafialny, poświęcony św. Annie. Wraz z dzwonnicąwyraźnie chylił się do ziemi. Kolatorem był Jerzy Fryderyk Bludowskiz Dolnych Bludowic. Proboszczem był ks. Maciej Bludowski,człowiek wybitny i uczony, a przede wszystkim czujny w duszpasterstwie.W Kończycach Wielkich stał' drewniany kościół ku czci św. Michała,wspomniany również dopiero w protokole wizytacyjnym z 1679 r. Kolatorembył wtedy baron Jerzy Fryderyk Welczek. Do Kończyc Wielkichzostał dołączony i uznany za filię dotychczasowy kościół samodzielnyw Haźlachu. Był drewniany i oddany pod opiekę św. Bartłomieja. Kolatorembył Jerzy Fryderyk Bludowski z Dolnych Bludowic. Proboszczemcałości został ks. Szymon Paulinus, napominany o lepszą dbałość o inwentarzkościelny, szczególnie w Haźlachu.W Lesznej istniał według relacji wizytatora z 1679 r. kościół drewnianypod wezwaniem św. Marcina. Kolatorami byli opiekunowie małoletniegoAdama Wacława Goczałkowskiego z Goczałkowic. Proboszczembył ks. Wojciech Mysłowski, a po jego przeniesieniu na parafię w Karwinieopróżniona placówka powierzona została ks. Kasprowi Sochatiusowiz Goleszowa pod warunkiem, że postara się w ciągu sześciu miesięcyo prezentę, wątpliwą do uzyskania ze względu na jego znany aspołecznycharakter.Puńców już w 1652 r. był dostępny dla wizytatora. Stał tam kościółmurowany a właściwie z ciętych kamieni jak najumiejętniej zestawiony.Świątynia była konsekrowana i poświęcona czci św. Jerzego. Komendarzemprzy kościele był ks. Gallus Sladecius, wyświęcony w 1645 r.w Nysie. Prawie cały lud był innowierczy, a predykanci zagarniali mucałą pracę duszpasterską. W 1679 r. wizytator zauważył, że ściany sakralnegobudynku wyraźnie wychyliły się z pionu. Patronem był cesarz,a w jego zastępstwie Komora Śląska. W święta Bożego Ciała procesjinie było. Proboszczem był ks. Jakub Chmielma, celebrujący prawiecodziennie mszę św. Pod innymi względami był jednak niezaradny, więcża życzliwym wskazaniem ks. wizytatora miał się zwracać w trudniejszychzagadnieniach wszelkiego rodzaju do doświadczonych konfratrów.Rudzica należała również do szeregu parafii, o których wizytatorwspomniał dopiero w 1679 r. Była tam świątynia drewniana pod wezwaniemśw. Jana Chrzciciela. Kolatorem był dziedzic Rudolf Sobeck. Domdla rektora szkolnego dopiero budowano.