znowelizowane warunki techniczne - Polska Izba Inżynierów ...

technologieWSPÓŁCZESNE PALEWIERCONE – cz. IObecnie w budownictwie stosowane są powszechnie posadowienia głębokie, czasem nawet wówczas,gdy nie jest to konieczne ze względów technicznych. Najczęściej stosowanym rodzajem pali w Polscesą dzisiaj pale wiercone.Pale wiercone [1, 3] zajęły miejsce przeważających dawniej paliwbijanych. W latach 70. pale wiercone, zwłaszcza wprowadzonewówczas wielkośrednicowe, zdominowały rynek. Wdrożenieich stanowiło przełom – można było zastąpić nimi np. kesony.Pozwoliły znacznie łatwiej wykonywać fundamenty w rzekachi to głównie spowodowało, że pale te okazały się wysoce konkurencyjne.Sytuacja do tej pory się nie zmieniła: jeżeli obiektyposadawiane są w wodzie lub gdy są bardzo duże obciążeniaskupione albo też jest potrzebna duża sztywność, to inne rodzajepali jej nie zapewnią. Jednak pale wielkośrednicowe bywały nadużywane.A równie dobre i często konkurencyjne cenowo są palewbijane. Na świecie zakresy użycia pali wbijanych i wierconychsą zbliżone.Klasyfikacja pali i terminologia w normach ENW ostatnich latach powstał zbiór norm europejskich dotyczącychwykonawstwa specjalnych robót geotechnicznych, a wśród nichnormy PN-EN 1536 Pale wiercone [12] i PN-EN 12699 Pale przemieszczeniowe[13]. Zawierają one między innymi klasyfikacjęi definicje poszczególnych rodzajów pali. Pale są definiowane jakosmukłe elementy konstrukcyjne w gruncie, służące do przenoszeniaoddziaływań zewnętrznych. Normy te określają podział pali:a) PN-EN 12699 Pale przemieszczeniowe:■ prefabrykowane: betonowe, stalowe, drewniane,■ formowane w gruncie:– z rurą odzyskiwaną (betonowe),– z rurą pozostawianą (betonową, stalową);b) PN-EN 1536 Pale wiercone (z usuwaniem urobku):■ z rurą osłonową lub bez,■ z powiększoną lub iniektowaną podstawą,■ barety,■ formowane świdrem ślimakowym CFA,■ formowane dwuetapowo.Definicje pali wierconych według PN-EN 1536 są następujące:Pal wiercony – formowany, z rurą osłonową lub bez niej, przezwykopanie lub wywiercenie otworu w gruncie i wypełnienie gobetonem lub żelbetem.Bareta – odcinek ściany szczelinowej lub kilka przecinających sięodcinków, jednocześnie betonowanych (np. w kształcie L, Tlub krzyża), używany do przenoszenia obciążeń pionowych i/lubpoprzecznych.Pale wiercone i barety mają przekrój poprzeczny do 10 m 2 ,a barety ponadto grubość nie mniejszą niż 0,4 m.Norma PN-EN 1536 nie obejmuje: mikropali, słupów z mieszanegogruntocementu, kolumn formowanych metodą iniekcji strumieniowej,ulepszania gruntu przed palowaniem, podstaw pali z gruntuwstępnie ulepszonego cementem oraz ścian szczelinowych.Definicja pali przemieszczeniowych według PN-EN 12699 jestnastępująca:Pal przemieszczeniowy – zagłębiany w grunt (metodą wbijania,wibrowania, wciskania, wkręcania lub kombinacji tych metod)bez wiercenia lub usuwania urobku, z wyjątkiem zabiegówograniczających wysadzinę, drgania, usuwania przeszkód lubułatwiania zagłębiania.Norma PN-EN 12699 nie obejmuje kolumn wykonywanych metodamiulepszania gruntu, jak z mieszanego gruntocementu „mixedin place”, formowane metodą iniekcji strumieniowej, zastrzykówprzemieszczeniowych, wibroflotacji, kolumn z kruszywa.W obu normach jest pewna niezgodność klasyfikacji wynikającaz użycia różnych kryteriów podziału. Dlatego niewiadomo, do której grupy zaliczyć pale wiercone bezurobkowo(np. typu Omega, FDP) i pale wkręcane (np. typu SDP,Tubex), będące typowymi palami przemieszczeniowymi.Mikropale zgodnie z normą PN-EN 14199:2008 są definiowanejako pale:■ wiercone o średnicy trzonu do 300 mm oraz przemieszczeniowe(wbijane, wciskane, wwibrowywane lub wkręcane)o średnicy do 150 mm,■ zawierające element nośny (najczęściej jest to pręt, wiązka prętów,rura lub kształtownik stalowy),■ nośność których może być powiększona przez iniekcję pobocznicyi podstawy.Ścianki szczelne stalowe, żelbetowe i drewniane są przedmiotemnormy PN-EN 12063.luty 10 [70]57