ZBORNIK RADOVA 10.

3. Semiografija kartografije (metodolo{ki aspekt):- vizuelno opa`awe i mi{qewe u procesu konstituisawazna~ewa kartografskih znakova,- konstituisawe zna~ewa karte,- konstrukcija karte kao slike;4. Semiogradwa kartografije (prakti~ni aspekt):- semioti~ka struktura jezika kartografije,- semiometrija kartografije,- razmernost u kartografiji,- inventivna kartografija.U uvodnom poglavqu autor iznosi zanimqivu ~iwenicu da je u brojnimpoku{ajima rasvetqavawa teorijskih osnova kartografije veoma malo, iliskoro nimalo istra`ivano sa aspekta teorije zna~ewa, iako sekartografija identifikuje upravo po znacima. Otuda se autoru ~iniloopravdanim , (ispostavilo se, i potrebnim) da pristupi istra`ivawumogu}nosti primene op{te teorije zna~ewa na kartografske znake, sistemkartografskih znakova i jezik kartografije.U prvom poglavqu autor je, primenom savremenog kodifikovanogmetoda klasifikacije i sistematizacije, obradio brojna aktuelna shvatawao sistemu zna~ewa uop{te, kao i shvatawa o sistemu zna~ewa ukartografiji. Autori ovih shvatawa su najeminentnije li~nosti iz oblastiteorije kartografije i savremene filosofske misli. Autorizacijomvlastitog vi|ewa problematike i izno{ewem svoje strukture predmeta,autor nesumwivo daje zna~ajan doprinos razvoju teorijske kartografije unas.U drugom poglavqu autor se bavi semiografijom kartografije saaspekta metodolo{kog pristupa. Po mi{qewu autora, forma i prirodakartografskih znakova u mnogome zavise od svojstava predmeta kartirawa,ali i od svojstava i li~nih sposobnosti kartografa. Konstituisawezna~ewa i konstrukcija kartografskih znakova i karata ostvaruju se na trinivoa op{tosti: registrovawu, saop{tavawu i obradi zna~ewa. Po tomosnovu autor izvodi zakqu~ak da se konstrukcija zna~ewa karte nalazi uneposrednoj vizuelnoj transkripciji stvarnosti i da kroz impresijuvizuelnog opa`awa i ekspresiju vizuelnog zami{qawa dolazi do posebnesimbolike oblika, boja i smera (vektora), ~ime se oni - u posebnommisaonom procesu - simultano zamewuju kroz vizuelne varijablekartografskih znakova.Tre}e poglavqe obra|uje semiogradwu kartografije sa wenogprakti~nog aspekta. Po autoru, jezik kartografije se razvijao paralelno sagovornim, {to zna~i znatno pre jezika pisma. Na odre|en na~in, jezik kartebio je izvor jeziku pisawa. Posebna pa`wa u ovom poglavqu posve}ena jeistra`ivawima na poqu semiometrijske formalizacije kartografskihznakova.228