CamSepLibr 1 Chromatografia jonowo-wykluczajaca

Parametry wpływajace na retencję
zastrzyku. Należy więc oczekiwać podobnego wpływu na retencję stężenia i objętości badanej
próbki (obie te wielkości można traktować wymiennie).
Rys. 5.2. Wpływ stężenia próbki, c i , na wartości współczynnika podziału, K d , [33]. Stężenie grup
funkcyjnych złoża c f = 10 -3 M, objętość martwa kolumny - 0,8 ml, objętość wewnętrzna
kolumny - 2 ml, N = 1000, stałe dysocjacji, K a : 1 - 10 -10 , 2 - 10 -9 , 3 - 10 -8 , 4 - 10 -7 , 5 - 10 -6 ,
6 - 10 -5 , 7 - 10 -4 , 8 - ≥10 -3 .
Rys. 5.3. Wpływ stężenia próbki, c i , na wartości współczynnika podziału, K d , [33]. Stężenie grup
funkcyjnych złoża c f = 10 3 M, stałe dysocjacji, K a : 1 - 10 -10 , 2 - 10 -9 , 3 - 10 -8 , 4 - 10 -7 ,
5 - 10 -6 , 6 - 10 -5 , 7 - 10 -4 , 8 - 10 -3 , 9 - 10 -2 , 10 - 10 -1 , 11 - 10 0 . Pozostałe warunki jak na
Rys. 5.2.
Z analizy równania (3.37) wynika, że retencja rośnie ze wzrostem stężenia próbki [31].
Wpływ stężenia próbki na retencję (w tym przypadku wyrażoną poprzez współczynnik
podziału) został dokładnie przebadany metodą modelowania kolumny (Rys. 5.2 i 5.3) [33].
50