J_R_R_Tolkien-Silmarillion

iydi ki bu Morgoth'un iradesinin bile taşıyamayacağı bir ağırlıktı ve başını öne eğdirdi. Sonra
Lûthien kanatlı giysisini alarak havaya yükseldi, sesi havuzlara düşen yağmur gibi derinden ve
esrarlı çıkıyordu. Pelerinini gözlerinin önüne attı ve bir seferinde Dış Boşluk'ta tek başına
yürüdüğü kadar karanlık bir rüyayı üzerine yerleştirdi. Morgoth aniden, toprak kaymasına
uğrayan bir tepenin akışı gibi devrildi, tahtının üzerinden bir şimşek gibi savrulup cehennemin
zeminine yüzükoyun uzandı. Demir tacı başından çıkarak yuvarlandı. Artık her şey hareketsizdi.
Beren ölü bir hayvan gibi yere uzanmıştı; ama Lûthien eliyle dokunarak onu kaldırdı ve kurt
kılığından sıyrıldı. Bıçağı Angrist'i çekti; ve onu zapteden demir pençelerden bir Silmaril kesti.
Onu avucunun içine kapatırken bedeninden bir parıltı fışkırdı, eli ışıldayan bir lamba gibi
oldu; ama mücevher dokunmasına izin verip canını yakmadı. Sonra Beren'in aklına, yeminin
ötesine geçip Fe-anor'un Üç Mücevheri'nin üçünü de Angband'dan götürmek geldi; ama
Silmaril'lerin yazgısı bu değildi. Angrist kırıldı ve bıçağın bir parçası fırlayarak Morgoth'un
yanağına çarptı. İnleyip kımıldandı, Angband'daki tüm varlıklar uykularının içinde kımıldandı.
Sonra Beren ve Lûthien'in üzerine bir korku çöktü, sadece bir kez daha ışığı görmeyi
arzulayarak, dikkatsizce ve gizlenmeden kaçtılar. Ne engellendiler, ne de izlendiler ama Kapı'da
kaçamayacaklan bir engel vardı; Carcharoth uykusundan uyanmış, Angband'ın eşiğinde öfke
içinde dikiliyordu. Onun farkına varmalarından önce, onları gördü ve koşarlarken önlerine atladı.
Lûthien bitkindi, kurda boyun eğdirecek ne zamanı ne de gücü vardı. Ama Beıjen kızın önüne
geçerek sağ elinde tuttuğu Silmaril'i yukarı kaldırdı. Carcharoth durdu, bir an için korkmuştu.
"Defol git ve kaç!" diye bağırdı Beren; "çünkü burada seni ve tüm kötü şeyleri yok edecek bir
ateş var." Ve Silmaril'i kurdun gözlerinin önüne uzattı.
Carcharoth kutsal mücevhere baktı ve korkmadı, içindeki yok edi-
221
www.e-kitap.us