J_R_R_Tolkien-Silmarillion

enor'Ia birlikte Dor-lömin'den kaçtığını, Aerin dışında kimsenin nereye gittiğini bilmediğini
öğrendi.
O zaman Tûrin, Brodda'nın yemek masasına doğru uzun adımlarla yürüyüp onu yakaladı ve
kılıcını çekerek Morwen'in nereye gittiğini söylemesini istedi; Aerin, oğlunu aramak için Doriath'a
gittiğini söyledi. "Çünkü topraklar o zaman söylediklerine göre şimdi ölmüş olan güneyli Kara
Kılıç tarafından kötülükten temizlenmişti." O zaman Tûrin'in gözleri açıldı, Glaurung'un
büyüsünün son bağlan da gevşedi; şiddetli bir keder içinde, onu aldatan yalanlara duyduğu öfke
ve Morwen'in canını yakanlara duyduğu nefret kara bir şiddet halinde onu ele geçirdi, Brodda'yı
ve konuklan olan diğer Doğudöllerini kılıçtan geçirdi. Sonra kışın içine kaçtı, avlanan bir adam
gibi; ama Hador halkından kalan ve yabanm yollarını bilenlerden yardım görüp, onlar sayesinde
yağan kardan kurtularak Dor-lömin'in güneyindeki dağlarda bir haydut sığınağına ulaştı. Yeniden
çocukluğunun ülkesinden geçip Sirion vadisine döndü. Yüreği acı içindeydi, çünkü Dot-lomin'e,
halkından geride kalmış olanlara sadece daha büyük felaket getirmişti ve onlar gidişine mutlu
olmuşlardı; bu sahip olduğu tek teselliydi: Kara Kılıç'm yiğitliğiyle Doriath'a giden, yollar
Morwen'e açılmıştı. Ve içinden dedi ki: "O zaman bu işler herkese kötülük getirmedi. Ve daha
önce gelmiş olsam da soyumu bundan daha iyi nereye yerleştirebilirdim? Eğer Melian Kuşağı
parçalanırsa, son umut da yok olur. Hayır, gerçekten her şeyin olduğu gibi olması daha iyi;
çünkü nereye gidersem bir gölge yaratıyorum. Onları Melian'ın himaye etmesine izin veri Onları
huzur içinde bir süre gölgesiz olarak bırakacağım."
Şimdi Tûrin bir hayvan gibi yabani ve ihtiyatlı bir şekilde Ered Wethrin'den aşağı inip dağların
eteklerindeki ormanda dolaşarak Findilas'ı boş yere aradı; ve kuzeye Sirion Geçidi'ne giden tüm
yollarda pusuya yattı. Ama çok geç kalmıştı; çünkü bütün izler eskimiş ya da kış tarafından
silinmişti. Böylece Teiglin'den aşağı güneye geçerken Orklar tarafından kuşatılmış Brethil
İnsanlarına rastladı; onları kurtardı, çün-
264
www.e-kitap.us