WiT 10_2020 (61) promo

More documents

Recommendations

Info

Obrona przeciwlotnicza Modułowy system obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej bardzo krótkiego zasięgu VSHORAD Elementy systemu przeciwlotniczego klasy VSHORAD (od lewej): wóz kierowania ogniem WG-35, ciągniona 35 mm armata automatyczna AG-35 i samobieżny przeciwlotniczy zestaw rakietowy Poprad. Proponowana przez PIT-RADWAR S.A. koncepcja systemu VSHORAD, pełniącego rolę najniższej warstwy obrony przeciwlotniczej, bazuje na samobieżnych zestawach rakietowych Poprad, 35 mm automatycznych armatach z amunicją programowalną, a w jego skład wchodzą także wozy dowodzenia WD-35 i WG-35, realizujące funkcje dowodzenia i kierowania ogniem oraz mobilne stacje radiolokacyjne. Fotografie w artykule: PIT-RADWAR. Modułowość i skalowalność oferty PIT-RADWAR S.A. pozwala na budowanie systemów przeciwlotniczych, skonfigurowanych adekwatnie do wymagań współczesnego oraz przyszłego pola walki, a także specyfiki wymagań użytkownika. Umożliwia też dalszy rozwój i modyfikacje wszystkich komponentów. System może być wyposażony zarówno w efektory kinetyczne (kierowane pociski rakietowe, amunicja artyleryjska o programowalnym momencie rozcalenia, pociski podkalibrowe i pełnokalibrowe), jak i niekinetyczne środki rażenia, co w istotny sposób zwiększa skuteczność zwalczania pełnego spektrum zagrożeń z powietrza, w tym intensywnie rozwijanych bezzałogowych systemów powietrznych (BSP). Do efektorów kinetycznych należy system 35 mm automatycznej armaty, który może występować w odmianie ciągnionej i samobieżnej (różne platformy) oraz Samobieżny Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowy (SPZR) Poprad. Ważnym elementem systemu artyleryjskiego jest amunicja o programowalnym momencie rozcalenia z pomiarem prędkości początkowej pocisku, opracowana przez PIT-RADWAR we współpracy z MESKO S.A. Moment rozcalenia pocisku wyliczany jest na podstawie warunków atmosferycznych, jego prędkości oraz odległości od celu i programowany w momencie opuszczania przez niego lufy. Takie rozwiązanie istotnie zwiększa skuteczność rażenia i ułatwia zniszczenie lub uszkodzenie nieprzyjacielskich celów powietrznych, zwłaszcza bezzałogowców o niewielkich rozmiarach. Część elementów systemu VSHORAD, w tym SPZR Poprad i ZDPSR Soła, zostało już zakupionych przez Siły Zbrojne RP i stanowią one ważny element systemu obrony przeciwlotniczej Wojsk Lądowych. Samobieżny Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowy Poprad przeznaczony jest do niszczenia celów powietrznych na bliskich odległościach i małych wysokościach. To wysokiej jakości sprzęt wyposażony w: głowicę śledząco-celowniczą ze zintegrowanymi wyrzutniami pocisków rakietowych, własny system kierowania ogniem oraz system łączności i transmisji danych, umożliwiający nie tylko indywidualny przechwyt i zwalczanie celów, ale również pracę w ugrupowaniu, ze wskazywaniem celów do zwalczania ze szczebla dowodzenia. Cechy te zapewniają wysoką skuteczność SPZR Poprad w zwalczaniu środków napadu powietrznego – powiedział Andrzej Kensbok, prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Wszystkie elementy systemu, zwłaszcza środki ogniowe, są dostosowane do współpracy z interrogatorem krótkiego zasięgu IKZ-50P standardu Mark XIIA, pracującym w modzie 5, będącym ostatnim ogniwem identyfikacji bojowej celu przed użyciem uzbrojenia. Do niekinetycznych środków zwalczania bezzałogowców należą elektromagnetyczne urządzenia zakłócania komunikacji RF i GNSS systemów BSP, które mogą być instalowane zarówno na zestawach Poprad, jak też na armatach kal. 35 mm. Możliwe jest doposażenie poszczególnych komponentów systemu w radar wstępnego wykrywania i śledzenia celu, dysponujący parametrami wymaganymi dla systemów kierowania ogniem, przeznaczony do wykrywania niewielkich obiektów klasy BSP. Oczywiście istnieje też możliwość wykorzystania go w procesie zwalczania klasycznych środków napadu powietrznego. 10 Wojsko i Technika • Październik 2020 www.zbiam.pl
Przemysł obronny MSPO 2020, czyli „cieszymy się, że jesteście z nami” Adam M. Maciejewski Tegoroczny XXVIII Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego w Kielcach, który odbył się w dniach 8–10 września, z oczywistych względów był szczególny. Zarazem była to dotąd jedyna tak duża europejska wystawa branży zbrojeniowej, prócz rosyjskiej Armii, która też odbyła się w 2020 r. Pandemia spowodowała, że Salon był cieniem swoich poprzedników, jednak nie oznacza to, że był zupełnie bez znaczenia czy niemerytoryczny. Był po prostu inny. Fotografie w artykule: Adam Maciejewski, Andrzej Kiński. Dodatkowe środki ostrożności i higieniczne w trakcie MSPO 2020 nie były bardziej uciążliwe niż analogiczne procedury w naszym codziennym życiu. Chyba najbardziej dawał się we znaki monotonny komunikat, regularnie nadawany przez targowy radiowęzeł, którego pierwsze zdanie zrecyklingowaliśmy w tytule. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, czy dobrze, że tegoroczne MSPO jednak się odbyło. Na ogół takie imprezy mierzy się liczbą wystawców i tym, co pokazują. Jednak dotychczasowe duże znacznie kieleckiej imprezy wynikało chyba przede wszystkim z zapewnienia miejsca spotkania producentów z ich klientami, czy też różnych firm, które chcą nawiązać kooperację. Po prostu okno na świat polskiej zbrojeniówki, pod warunkiem, że „świat” może przyjechać. I chyba w tym zakresie widać było największy negatywny wpływ pandemii. Powiedzieć, że zabrakło wielu znaczących firm, byłoby banałem. Nawet tylko polska lista nieobecności była znacząca, gdyż do Kielc nie przyjechały m.in.: Grupa WB, Griffin Group Defence Radiotechnika Marketing, Teldat, Szczęśniak Pojazdy Specjalne, Siltec, UMO czy Works 11. Z zagranicy zabrakło firm izraelskich – wyjątkiem był Rafael Advanced Defense Systems ze stoiskiem stricte multimedialnym. Ale lista znaczących nieobecności była dłuższa, np. Kongsberg i Saab. Goście, goście Dopisały firmy brytyjskie (choć w oczy rzucała się nieobecność BAE Systems), co nie dziwi, gdyż w tym roku organizator targów zaplanował brytyjską wystawę narodową. Zresztą zachodnioeuropejski przemysł obronny jest już tak wielonarodowy, że te same spółki w ramach potrzeb mogą występować jako reprezentacje różnych państw. I tak francusko-brytyjsko-niemiecko-hiszpańsko-włoskie MBDA w tym roku było przede wszystkim brytyjskie z racji oferowania brytyjskich pocisków rakietowych CAMM i CAMM-ER w programie Narew oraz pocisków Brimstone w programie Ottokar-Brzoza, jednocześnie Nadfioletem w mikroby, czyli nagrodzony Defenderem RoboUV – autonomiczny robot do dezynfekcji, przygotowany przez Instytut Innowacji i Technologii Politechniki Białostockiej i ZURAD. z komponentem niemieckim, czyli lekkim pociskiem kierowanym Enforcer, konkurującym w programie Pustelnik. Przy okazji pocisku Brimstone warto wspomnieć, że MBDA UK wraz z Grupą WB przeprowadziło jego próbną integrację ze Zintegrowanym Systemem Zarządzania Walką TOPAZ. Na stoisku MBDA można było zobaczyć terminal TOPAZ-a i przekonać się, że Brimstone może być środkiem rażenia, któremu cele przed odpaleniem wskazuje właśnie TOPAZ. Takie rozwiązanie zwielokrotniłoby siłę, precyzję i szybkość rażenia polskiej artylerii wręcz w niewyobrażalny sposób. MBDA UK promowało też pocisk „powietrze–powietrze” ASRAAM, także do F-35, z którym już został zintegrowany, przez co atrakcyjność ASRAAM-a dla Polski rośnie, pomijając ewentualne korzyści przemysłowe wynikające ze znacznej unifikacji konstrukcji ASRAAM-a i CAMM-a. Ambasada Brytyjska w Warszawie zorganizowała także multimedialną prezentację brytyjskiej zbrojeniówki. Jej obecne główne pola działalności, także z uwzględnieniem polskiego rynku, to systemy bezzałogowe (Thales UK i jego Watchkeeper X), okręty (Babcock i fregaty Arrowhead 140), cyberbezpieczeństwo (spółki Templar Executives i PGI), polowe systemy chłodzenia (Stream Defence Systems). Nie sposób oczywiście zapomnieć o wspomnianym MBDA UK i włosko-brytyjskim Leonardo, którego brytyjska część to przede wszystkim śmigłowce AW101 i AW159, ale to także wojskowa elektronika, w tym awionika. Leonardo w ogóle w tym roku zaprezentowało się na wielonarodową modłę. Z jednej strony zachwalając swoje pokładowe śmigłowce wielozadaniowe z brytyjskiej linii AW101 Merlin i AW159 Wildcat, z drugiej najnowsze wielozadaniowe śmigłowce serii AW139M i AW149 czy dopiero powstający bojowy AW249, wszystkie o włoskim rodowodzie. Jednocześnie całą tę ofertę pokazując na stoisku PZL-Świdnik S.A., gdyż dla Leonardo Polska to także jeden z rodzimych rynków. Leonardo proponuje AW159 w programie Kondor, AW139M w programie Perkoz i AW249 w programie Kruk. Narzuca się w związku z tym kilka obserwacji. AW159 to bez wątpienia nowoczesny śmigłowiec, pytanie tylko, jakim okrętem będzie Miecznik, ale można założyć, że o wyporności adekwatnej do bazowania AW159. AW139M jako następca i Mi-2, i W-3 (którego temat modernizacji obumarł) to może i dobrze dobrane rozwiązane. 12 Wojsko i Technika • Październik 2020 www.zbiam.pl
Page 1 and 2: MSPO 2020 ❙ MOSKIEWSKA ARMIJA 202
Page 3: Konflikt o Górski Karabach rozgorz
Page 7 and 8: Konflikty Nowa odsłona wojny w Gó
Page 9 and 10: Broń strzelecka Przemysław Jurasz
Page 11 and 12: Pojazdy wojskowe Jarosław Kończak
Page 13 and 14: Opinie Bell to symbol lotnictwa, a
Page 15 and 16: Systemy bezzałogowe Double Eagle S

WiT 10_2020 (61) promo

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?