30.01.2013 Views

SOKRATES, BUDDA I JEZUS: OD MITU DO AUTORYTETU

SOKRATES, BUDDA I JEZUS: OD MITU DO AUTORYTETU

SOKRATES, BUDDA I JEZUS: OD MITU DO AUTORYTETU

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Sokrates, Budda i Jezus: od mitu do autorytetu<br />

• z pierwotnej sanghi Buddy wyłoniła się mahasanghika, która zapoczątkowała<br />

mahajanę<br />

• nie wszyscy piszący o Sokratesie byli jego apologetami<br />

• wśród odwołujących się do Jezusa nie brakowało tych, których Kościół<br />

uznawał za heretyków.<br />

Jak jednak wytłumaczyć fakt, że we wszystkich trzech przypadkach pisma uznane<br />

przez ortodoksów za kanoniczne, wspominają o udzielaniu takich nauk przez<br />

główny autorytet?<br />

Zarówno według Arystofanesa, jak i Platona Sokrates przekazywał pewne nauki<br />

wyłącznie wtajemniczonym uczniom. 32<br />

Budda przyznał, że przekazał uczniom ledwie niewielką ilość nauk spośród tych,<br />

jakie posiada; te tylko, które uznał za użyteczne dla nich i wiodące do nirwany<br />

(SaccasaLyutta 31, Bodhi 2000:1857-1858). Powołując się na ten fragment, tantrycy<br />

przekonują, że nauki zawarte w tantrach są także autorstwa Śakjamuniego,<br />

a miał on je przekazywać w formach tantrycznych bóstw takich jak Kalaćakra.<br />

Buddyzm szybko stał się nauką tajemną, gdyż najważniejsze elementy doktryny<br />

były zastrzeżone dla mnichów, a świeckim przekazywano tylko proste nauki<br />

etyczne (Weber 2000:211).<br />

Nie tylko Ewangelia Tomasza i inne teksty gnostyckie wspominają o naukach<br />

tajemnych, jakie przekazywał Jezus. Także w ewangeliach kanonicznych Jezus „na<br />

osobności” (Mk 4.10; 9.28; 13.3), albo „w domu” (10.10; por. 7.17-18) przekazuje<br />

uczniom jakieś wyjaśnienia. Trudno orzec, czy były to nauki o charakterze<br />

politycznym, przeznaczone dla konspiratorów będących zwolennikami Jezusamesjasza,<br />

czy gnostyckie nauki o osiągnięciu wyzwolenia z trudów egzystencji,<br />

przypominające nauki tajemne innych tradycji (por. Sieradzan 2000; 2007c).<br />

10. CIĄGŁOŚĆ I ZMIANA<br />

Zainicjowane przez nich rewolucyjne przemiany polegały na akcentowaniu<br />

konieczności dokonania wewnętrznej transformacji jako niezbędnej dla prawidło-<br />

32 Arystofanes 2001:2.181, 188, Chmury 140, 143, 258-259; Platon 1958a:41, Fedon 62B; Platon<br />

1991:161, Menon 81BC; Platon 1958b:120, Państwo 378A; Platon 1990:30, Kratylos 412E-413A.<br />

99

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!