Risico’s van een gevirtualiseerde IT-omgeving

Possen & UlrichRisico’s van een gevirtualiseerde IT-omgeving---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------wenselijk dat VM’s van een acceptatie naar een productie omgeving worden gemigreerd. Wanneereen organisatie ervoor kiest om dit wel te doen dienen additionele maatregelen te worden genomenom de risico’s die dit proces met zich meebrengt te mitigeren.Een nieuw fenomeen dat virtualisatie met zich meebrengt zijn appliances. Dit zijnvoorgeconfigureerde VM’s waarop een bepaalde applicatie reeds is geïnstalleerd. Deze kunnenbijvoorbeeld via internet worden aangeschaft door een organisatie. De implementatie van eenappliance dient uiteraard het wijzigingsproces te volgen waarbij de appliance eerst in eenacceptatieomgeving wordt getest. Hierbij dient de organisatie tevens te beoordelen of de appliancegeen malware of andere gevaarlijke elementen bevat. Daarnaast dient de organisatie de applicance opeen dusdanige wijze aan te passen, zodat deze voldoet aan de BIV eisen die de organisatie aan eendergelijke VM stelt (McAfee, 2007) (Aboulnaga e.a., 2009).Gerelateerd aan het overzetten van een VM van de ene omgeving naar een andere of het restoren vaneen VM uit een back-up is een fenomeen wat in de theorie “localization” wordt genoemd. Wanneereen (database)server wordt aangemaakt, teruggezet van een back-up of vanuit een acceptatieomgevingin een productieomgeving wordt geplaatst, moet de VM een eigen identiteit krijgen. Een identiteitbestaat uit een MAC adres, een IP adres, en een host naam. Sommige database systemen vereisen datelke instantie een unieke naam heeft, waarbij deze soms is gebaseerd op het IP adres of de naam vande host. De meeste virtualisatiesoftware biedt vaak wel ondersteuning voor het aanpassen van degegevens van de VM, maar niet voor het aanpassen van de database instantie. Dit betekent dat dewijzigingsprocedure hierin dient te voorzien, zodat de database instantie wordt aangepast aan deinstellingen van de VM (Aboulnaga e.a., 2009).Het scheiden van omgevingen krijgt bij virtualisatie een andere invulling. Een fysieke host zounamelijk zowel ontwikkel als productie VM’s kunnen bevatten. Een onderzoek van Klaver (2008)toont aan dat de OTAP (ontwikkel, test, acceptatie en productie) omgevingen voor database- enapplicatieservers als de OTAP omgevingen ten aanzien van de virtuele tussenlaag (virtualizationlayer) gescheiden dienen te zijn. Wanneer een organisatie zelf geen wijzigingen ontwikkeld voor devirtuele laag kan de organisatie volstaan met minimaal 2 fysiek gescheiden omgevingen. Dit wordtonderschreven in een whitepaper van Hau en Araujo (2007), waarin wordt aangegeven datwijzigingen aan de virtualisation layer, hoe klein deze ook lijken, altijd in een gescheiden omgevingmoeten worden getest aangezien de impact van een dergelijke wijziging erg groot kan zijn. Daarnaastdienen de OTA omgevingen van de VM’s op een fysieke test/acceptatie server te staan en deproductie VM’s op de fysieke productie server. Op deze manier wordt voorkomen dat problemen inde OTA omgevingen een negatieve impact hebben op de productie VM’s. Wanneer wijzigingen aande VM’s of applicaties in de acceptatie omgeving worden getest dient de virtuele tussenlaag overhetzelfde patchniveau te beschikken als de virtuele tussenlaag in de productieomgeving. Alleen dankan er over een representatieve test worden gesproken.Leveranciers voor software en besturingssystemen brengen over het algemeen met enige regelmaatpatches uit om nieuwe functionaliteit te introduceren en ontdekte beveiligingslekken en problemen teverhelpen. Dit is voor de virtualisatiesoftware niet anders. Patchmanagement voorvirtualisatiesoftware kent voor en nadelen. Een nadeel van het updaten van de virtualisatiesoftware isde grote impact die de wijziging kan hebben. De wijziging heeft een impact op de verschillendevirtuele servers die hierop functioneren vooral wanneer een herstart nodig is. Aan de andere kant biedtvirtualisatie mogelijkheden om de organisatie niet te hinderen wanneer de virtualisatiesoftware wordtgeüpdate en een eventuele herstart nodig is. De virtuele servers kunnen namelijk (tijdelijk) wordenverplaatst naar een andere host zodat deze gewoon kunnen blijven functioneren. Desondanks dienen---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Pagina 30