Onafhankelijk Verbindend Verbreden

5.3 samenwerkingsmogelijkheden
In de voorgaande paragrafen hebben wij beredeneerd dat het steeds verder uitbreiden
van het aantal werkterreinen van de Onderzoeksraad voor Veiligheid leidt tot kwantitatieve
en kwalitatieve capaciteitsvraagstukken, die mogelijk door strategisch met andere
organisaties samen te werken kunnen worden gemitigeerd. Deze samenwerking
hoeft bovendien niet op gespannen voet te staan met de noodzakelijke onafhankelijke
positie van de Onderzoeksraad voor Veiligheid indien wordt voldaan aan een aantal
eisen ten aanzien van transparantie en andere waarborgen.
In deze paragraaf beschrijven wij een aantal samenwerkingsmogelijkheden voor de
Onderzoeksraad voor Veiligheid, die wij kansrijk achten om structureel bij te dragen
aan de realisatie van additionele kennis en capaciteit voor de gewenste verbreding van
de werkterreinen.
Samenwerken door klassieke taken internationaal te poolen
Slechts een zeer beperkt aantal landen in de wereld kent een brede onafhankelijke
onderzoeksraad zoals die in Nederland voor komt. De meeste landen kennen daarentegen,
op grond van Europese en andere internationale regelgeving, onderzoeksinstellingen
voor ongevallen in de meer ‘klassieke’ transportsectoren luchtvaart en spoorwegen.
Afhankelijk van de geografische omstandigheden is ook de scheepvaartsector
veelal vertegenwoordigd.
Voor het onderzoek op basis van de meer klassieke taken is specifieke deskundigheid
nodig waarvan het risico bestaat dat die – als er langere tijd geen ongevallen plaats
vinden in de betreffende sector – onbenut blijft. Ook de opbouw van ervaring ten aanzien
van de specifieke deskundigheid kan hierdoor niet in alle gevallen optimaal
plaatsvinden. De Onderzoeksraad voor Veiligheid speelt hierop deels in door de onderzoekers
zo flexibel en breed mogelijk in te zetten, ook op onderzoeken in andere sectoren.
Bovendien worden periodes met relatief weinig gebeurtenissen benut voor opleidingen
en trainingen.
Wij zien in internationale samenwerking op één of meer klassieke sectoren een mogelijkheid
om de relatief versnipperde deskundigheid (virtueel) te poolen. Hierbij kunnen
afspraken gemaakt worden over inzet van elkaars personeel bij een ongeval in
één van de deelnemende landen. Gezien de nabijheid en de korte reactietijden die
worden gevraagd, lijkt samenwerking met België (of in BENELUX verband) en/of Duitsland
het meest voor de hand te liggen, maar ook andere landen zoals Denemarken of
het Verenigd Koninkrijk zijn opties. Op deze wijze kan naar verwachting niet alleen de
bestaande capaciteit beter worden ingezet, maar kunnen ook synergievoordelen ontstaan,
omdat niet elk land een eigen ‘kritische massa’ aan onderzoekscapaciteit achter
de hand hoeft te houden. Bovendien kan nog meer dan nu het geval is van elkaars
aanpak worden geleerd door gezamenlijk onderzoeken uit te voeren en kennis uit te
wisselen. De (beeldvorming over de) onafhankelijkheid van de Onderzoeksraad voor
Veiligheid lijkt met een dergelijke samenwerking geenszins onder druk komen te
staan, aangezien de buitenlandse deskundigen meedoen in de werkwijze van de
Onderzoeksraad voor Veiligheid en bovendien doorgaans doordat ze uit het buitenland
komen niets met de Nederlandse gebeurtenis van doen zullen hebben.
Konvooi, samen optrekken
51