„POLAND”

Recommendations

Info

130 Raport Krajowy 2009: Sytuacja narkotykowa w Polsce z których większość – mimo, że ma działanie psychotropowe – nie jest prawnie kontrolowana. Doskonałym przykładem są pochodne jednego tylko związku o nazwie fenetyloamina. W Polsce, podobnie jak w całej Europie, prawnie kontrolowanych jest około 20 jej pochodnych, tymczasem w jednej tylko książce „PIHKAL, A Chemical Love Story”, Shulgin przedstawił receptury syntezy i opisał działanie biologiczne około 200 pochodnych tej substancji. Kilkanaście z nich stale pojawia się na nielegalnym rynku narkotykowym. Największą popularnością cieszą się pochodne 3,4-metylenodioksyamfetaminy nazywane potocznie „ecstasy” i oznaczane skrótami MDMA, MDA i MDEA oraz amfetamina (tylko w Europie) i metamfetamina. Druga przyczyna, to łatwość produkcji narkotyków syntetycznych. Większość z nich można otrzymać prostymi metodami, w niewielkich laboratoriach a nawet w warunkach domowych. Produkowane są przeważnie dla potrzeb lokalnych, nie jest więc konieczny ich transport na olbrzymie odległości, tak jak ma to miejsce w przypadku kokainy czy heroiny, co zmniejsza ryzyko konfiskaty przez organa zwalczające przestępczość narkotykową i obniża koszty. Bardzo często produkowane są w formie atrakcyjnych tabletek znoszących barierę psychologiczną przed zażywaniem narkotyków, zwłaszcza przez młodzież. Głównym źródłem narkotyków syntetycznych jest Europa i Azja Południowo-Wschodnia. Związane to jest m.in. z dużym uprzemysłowieniem tych terenów, a w związku z tym łatwym dostępem do potrzebnych odczynników chemicznych i wyposażenia laboratoryjnego. W obu tych rejonach są również ludzie, którzy mają odpowiednią wiedzę i umiejętności do zbudowania nielegalnych laboratoriów i prowadzenia w nich produkcji. W Europie dominuje produkcja dwóch rodzajów narkotyków syntetycznych, to jest MDMA (najczęściej w postaci chlorowodorku) i amfetaminy (dystrybuowanej w postaci siarczanu). Do czołowych producentów amfetaminy w Europie zaliczyć można, oprócz Holandii i Belgii, również Polskę. Od 1995 r. kiedy to zlikwidowano pierwsze i do tej pory największe w Polsce nielegalne laboratorium, do chwili obecnej wykryto ich 171 (wykres 31). Zdecydowana większość z nich (około 95%) produkowała amfetaminę, trzy wytwarzały BMK a jedno PMA (p-metoksyamfetaminę) i PMMA (p-metoksymetamfetaminę). Zlikwidowano również jedno laboratorium wytwarzające metamfetaminę. Należy podkreślić, że w Polsce nie zidentyfikowano laboratoriów produkujących MDMA (jedyne laboratorium, które wytwarzało tę substancję na niewielką skalę zlikwidowano w 1995 r.). W kilku przypadkach, oprócz produkcji amfetaminy, laboratoria te zajmowały się również wytwarzaniem BMK dla własnych potrzeb. Przedstawione dane wskazują, że problem nielegalnej produkcji amfetaminy w ostatnim okresie ustabilizował się. Rocznie likwidowane jest przez Policję około 15 nielegalnych laboratoriów, natomiast niepokojący jest wzrost skali produkcji w tych laboratoriach. Produkcją i dystrybucją amfetaminy najczęściej zajmują się zorganizowane grupy przestępcze, które organizują, wyposażają i zaopatrują nielegalne laboratoria. Wśród wielu metod syntezy amfetaminy opisanych w literaturze fachowej, w nielegalnych laboratoriach zastosowanie znalazła przede wszystkim metoda Leuckarta, wykorzystująca benzylometylo keton (BMK) oraz mrówczan amonu jako prekursory. Umożliwia ona wyprodukowanie siarczanu amfetaminy w ciągu 20-30 godzin, nie wymaga przy tym specjalistycznego wyposażenia aparaturowego ani specjalnych umiejętności. Spośród ponad 160 zlikwidowanych nielegalnych laboratoriów produkujących amfetaminę tylko 2 stosowały inne metody syntezy niż metoda Leuckarta. Jedno z nich wytwarzało amfetaminę metodą redukcyjnego aminowania wykorzystując BMK, amoniak oraz wodór jako podstawowe prekursory. Drugie stosowało metodę nitrostyrenową, gdzie amfetamina była otrzymywana z benzaldehydu i nitroetanu poprzez elektrolizę produktu pośredniego, jakim był fenylonitropropen (nitrostyren). W metodzie tej szczególną uwagę zwra ca wykorzystanie zjawiska elektrolizy i specjalnych elektrolizerów do produkcji amfetaminy. Siarczan amfetaminy rozprowadzany jest najczęściej w postaci proszku koloru od białego, poprzez beżowy do ciemnobrązowego. Bardzo często są to mieszaniny siarczanu amfetaminy z różnymi
Część B: Wybrane zagadnienia 131 dodatkami (np. glukoza, kofeina, środki przeciwbólowe) zawierające od 20 do 30% czystego narkotyku. W ostatnich latach coraz częściej rozprowadzany jest również w postaci tabletek. Synteza amfetaminy metodą Leuckarta Metoda Leuckarta jest najpopularniejszą metodą produkcji amfetaminy w nielegalnych laboratoriach. Składa się ona z trzech etapów: 1. Syntezy N-formyloamfetaminy z BMK i mrówczanu amonu 2. Hydrolizy N-formyloamfetaminy i otrzymania zasadowej amfetaminy 3. Przeprowadzenia zasadowej amfetaminy w siarczan amfetaminy Pomiędzy tymi etapami mogą być stosowane dowolne przerwy i coraz częściej spotykana jest sytuacja, że każdy etap produkowany jest w innym miejscu. Etap I polega na syntezie BMK z mrówczanem amonu. W trakcie tego procesu powstaje N-formyloamfetamina. Wykorzystanie mrówczanu amonu w I etapie syntezy jest charakterystyczne dla polskich nielegalnych laboratoriów. W Holandii i Belgii zamiast mrówczanu amonu stosowany jest formamid. W niektórych laboratoriach pierwszy etap syntezy poprzedzany jest otrzymywaniem mrówczanu amonu z węglanu amonu i kwasu mrówkowego. Etap 2 polega na przeprowadzeniu N-formyloamfetaminy w zasadową amfetaminę, poprzez jej hydro lizę z kwasem solnym a następnie wydzielenie z mieszaniny reakcyjnej zasadowej, ciekłej amfetaminy. Na tym etapie amfetamina jest oczyszczana poprzez dwukrotną destylację z parą wodną, co zapewnia wysoką jakość końcowego produktu (czystość wytwarzanej w Polsce amfetaminy przekracza 80%). Końcowy etap produkcji siarczanu amfetaminy polega na reakcji zasadowej amfetaminy z kwasem siarkowym. Stosowane są dwie techniki. Pierwsza polega na dodaniu bezpośrednio do zasadowej amfetaminy wodnego roztworu kwasu siarkowego. Wytrąca się biały osad (w przypadku nadmiaru kwasu osad może mieć kolor różowy) siarczanu amfetaminy, który po wysuszeniu i zmieleniu jest gotowym produktem. Druga technika polega na rozpuszczeniu zasadowej amfetaminy w alkoholu etylowym. Do roztworu dodawany jest powoli kwas siarkowy. W alkoholu krystalizuje się osad siarczanu amfetaminy, który po odsączeniu jest suszony i mielony dając gotowy produkt. Wytrącany w alkoholu siarczan amfetaminy jest bardzo wysokiej czystości, ale kosztem obniżonej wydajności (spowodowanej częściowym rozpuszczeniem się siarczanu amfetaminy w alkoholu). Z jednego litra BMK otrzymuje się od 600 g do 800 g siarczanu amfetaminy. Charakterystyczne cechy polskich nielegalnych laboratoriów – Lokalizacja Nielegalne laboratoria najczęściej zlokalizowane są w małych miejscowościach lub wsiach. Najczęściej są to wolnostojące zabudowania, oddalone od sąsiadów, trudne do obserwacji z zewnątrz, zdarzają się jednak również laboratoria zlokalizowane w mieszkaniach w blokach lub w budynkach w osiedlach mieszkaniowych. Bez względu na położenie pomieszczeń, w których odbywa się produkcja narkotyków, musi być zapewniona w nich energia elektryczna i woda (wodociągowa, ze studni lub w obiegu zamkniętym). – Nielegalni producenci Nielegalne laboratoria są organizowane przez zorganizowane grupy przestępcze, które bezpośrednio do produkcji zatrudniają odpowiednio dobranych ludzi, których można podzielić na dwie kategorie: chemików i operatorów. Chemicy mają najczęściej wyższe wykształcenie a nawet doktoraty z chemii. Ich głównym zadaniem jest opracowanie szczegółowej technologii produkcji narkotyku poczynając od użycia prekursorów na krystalizacji finalnego produktu kończąc. Wiedzę na temat metod syntezy czerpią
Page 7 and 8:
Streszczenie 5 Streszczenie Marta S
Page 9 and 10:
Streszczenie 7 posiadających statu
Page 11:
Streszczenie 9 pomimo mniejszej lic
Page 14 and 15:
12 Raport Krajowy 2009: Sytuacja na
Page 16:
Page 19 and 20:
Część A: Problem narkotyków i n
Page 21:
Page 24 and 25:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82: Część A: Problem narkotyków i n
Page 113 and 114: Część B: Wybrane zagadnienia 11.
Page 115 and 116: Część B: Wybrane zagadnienia 113
Page 131: Część B: Wybrane zagadnienia 129
Page 139 and 140: Część C 13. Bibliografia Alfabet
Page 141 and 142: Część C: Index 139 40. Ministers
Page 143 and 144: Część C: Index 141 3) Dane dotyc
Page 145 and 146: Część C: Index 143 Wykres 18. Li
Page 147 and 148: Część C: Index 145 Tabela 28. Li
Page 149: Część D: Tabele Standardowe i Us
show all

„POLAND”

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?