„POLAND”

Recommendations

Info

18 Raport Krajowy 2009: Sytuacja narkotykowa w Polsce oraz nałożenie obowiązku informowania podejrzanych o istnieniu takiego przepisu jako środki prowadzące do „ożywienia” instytucji art. 72. i zwiększające zakres jego stosowania. Autor wskazuje także na pewien deficyt rozpoznany w badaniach, związany z powoływaniem przez prokuratora czy sądy w trakcie postępowania biegłych psychiatrów. Sugeruje wprowadzenie obligatoryjnego powołania biegłych w sprawach, w których sąd lub prokurator powziął uzasadnione podejrzenie, że sprawcą czynu jest osoba uzależniona lub szkodliwie używająca narkotyki. Wynika to z faktu, że ani prokurator, ani sąd nie mają wystarczającej wiedzy fachowej, aby stwierdzić, czy sprawca ma istotnie problemy z używaniem narkotyków. Ustalenie tego faktu mogłoby istotnie przyczynić się do rozważenia przez prokuratora zobowiązania do leczenia dla sprawcy. 1.2. Krajowy plan działania, strategia, ewaluacja i koordynacja • Krajowy plan działania i/lub strategia Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r. nakłada na Krajowe Biuro przygotowanie corocznego sprawozdania z realizacji Krajowego Programu. W celu otrzymania informacji potrzebnych do przygotowania raportu, opracowane zostały ankiety służące do zbierania danych ilościowych oraz jakościowych. Każda instytucja zaangażowana w realizację zadań KPPN otrzymuje ankietę. W sumie wysyłanych jest corocznie około 50 ankiet do instytucji centralnych i wojewódzkich oraz ponad 2 500 do gmin. W przypadku jednostek samorządu województw i gmin, opracowano wystandaryzowane ankiety służące zebraniu materiału ilościowego, niezbędnego do oszacowania stopnia zaangażowania władz regionalnych i lokalnych w realizację KPPN. Dane zbierane są za pośrednictwem osób koordynujących problematykę zapobiegania narkomanii na poziomie wojewódzkim – ekspertów wojewódzkich ds. informacji o narkotykach i narkomanii współpracujących w zakresie epidemiologii narkomanii z Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii KBPN. Dzięki wykorzystaniu sieci ekspertów uzyskuje się wysoki poziom zwrotu ankiet, np. w 2008 r. ankietę odesłało 2 149 gmin z ogólnej liczby 2 478, tj. 87%. W porównaniu do roku poprzedniego sprawozdało się o 4 punkty procentowe gmin mniej. Ankiety z gmin analizowane są za pomocą pakietu statystycznego SPSS 14. Do ważnych zadań podmiotów zaangażowanych w realizację KPPN jest przygotowanie własnych programów w oparciu o KPPN. W ramach realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania – instytucje centralne, samorząd wojewódzki oraz lokalny przygotowuje własne programy resortowe, wojewódzkie lub gminne. Przygotowane i realizowane programy ograniczania popytu na narkotyki zostały opracowane przez: Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii, Ministerstwo Obrony Narodowej, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Wszystkie urzędy marszałkowskie posiadały i realizowały wojewódzkie strategie. Należy odnotować, że w przypadku gmin i województw, mogą to być wspólne programy dotyczące również problematyki alkoholowej. Liczne aktywności skierowane na przeciwdziałanie narkomanii podejmowane są także na szczeblu wojewódzkim. W większości województw opracowane zostały programy przeciwdziałania narko manii, natomiast w kilku regionach program antynarkotykowy stanowi część szerszej strategii doty czącej rozwiązywania problemów uzależnień. Odnośnie realizacji celu głównego Programu, dane epidemiologiczne wskazują, że zjawisko narkomanii w trakcie implementacji uległo stabilizacji lub spadkowi. Raport z implementacji Krajowego Programu w 2008 r. zawiera rekomendacje dotyczące wdrażania Programu w latach następnych. Wnioski z raportu wskazują na fakt, iż zdecydowana większość zadań sformułowanych w harmonogramie jest realizowana zgodnie z harmonogramem. W ramach sformułowanych rekomendacji jako najważniejsze obszary deficytowe autorzy raportu wskazują
Część A: Problem narkotyków i narkomanii oraz odpowiedź na zjawisko 19 w dalszym ciągu nie wystarczający rozwój leczenia substytucyjnego. Innymi obszarami wymagającymi uwagi i dalszego rozwoju są: stworzenie resortowych programów przeciwdziałania narkomanii, dalsze dostosowanie systemów zbierania danych do standardów sprawozdawczości międzynarodowej oraz rozwój systemów monitorowania zjawiska narkotyków i narkomanii na poziomie lokalnym. Poza ww. raportem w 2009 r. Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę pobierania opłat za zezwolenia oraz wykorzystania przez samorządy województw i gmin opłat za zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w latach 2006–2008 10 . (Najwyższa Izba Kontroli 2009). NIK skontrolował 40 jednostek terytorialnych (8 województw oraz 32 gminy). Wszystkie kontrolowane jednostki samorządu terytorialnego wywiązało się z obowiązku stworzenia programów profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Jednak w przypadku 9 (22%) samorządów stwierdzono zaniedbania w ramach ustawowego obowiązku stworzenia programów przeciwdziałania narko manii oraz składania raportów z ich realizacji. W przypadku 15 jednostek terytorialnych NIK zakwestionował rzetelność obowiązujących programów. Główne zarzuty tyczyły się ogólnikowości oraz braku diagnozy potrzeb lokalnych. NIK w swoim raporcie podkreśla, że „ogólnikowość programów ustalonych przez sejmiki wojewódzkie i rady gmin oraz brak oparcia przedmiotowych programów o rzetelną analizę potrzeb lokalnych, stwarza zagrożenie nieefektywnego wykorzystania środków przeznaczonych na ich realizację i pozostawia organom wykonawczym zbyt daleko idącą swobodę w ich wydatkowaniu” (Najwyższa Izba Kontroli 2009). • Wdrażanie i ewaluacja krajowego planu działania i/lub strategii Monitoring na poziomie lokalnym W ramach realizacji zadań zawartych w Krajowym Programie na lata 2006–2010 dotyczących rozwoju współpracy pomiędzy szczeblem samorządowym oraz centralnym w zakresie zbierania i analizy danych, Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii koncentruje się na rozwoju monitoringu lokalnego na szczeblu gminnym. Jest to jedno z działań priorytetowych jeśli chodzi o rozwój systemów monitorujących zjawisko narkotyków i narkomanii w Polsce. W 2008 r. w ramach programu twinningowego we współpracy z Hiszpanią, Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii rozpoczęło implementowanie lokalnego monitoringu wśród jednostek samorządu terytorialnego. W trakcie trzech szkoleń, z których każde trwało trzy dni, gminy zostały przygotowane do prowadzenia monitorowania zjawiska narkotyków i narkomanii na poziomie lokalnym, jak również wdrożenia pilotażowego monitoringu na terenie swojej gminy. W szkoleniu wzięły udział 62 gminy, tj. około 130 uczestników. W efekcie powstało 41 raportów opisujących problem narkotyków i narkomanii, działania profilaktyczne oraz lecznicze, a także wnioski i rekomendacje dla władz lokalnych. Ponadto przygotowana została i wydana druga edycja podręcznika do monitorowania oraz seria artykułów w prasie branżowej. System lokalnego monitorowania narkotyków i narkomanii na poziomie lokalnym wspierany jest przez sieć ekspertów wojewódzkich ds. informacji o narkotykach i narkomanii. Eksperci uczestniczą w szkoleniach i mają za zadanie koordynowanie lokalnego monitorowania w swoich województwach. CINN koordynuje zadanie na poziomie krajowym, prowadząc szkolenie i udzielając wsparcia merytorycznego. 10 Wedle zapisów ustawowych ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o wychowaniu w trzeźwości, część z dochodów otrzymywanych przez samorząd z opłat za pozwolenia wydawane na prowadzenie sprzedaży alko holu, powinna być przeznaczana na przeciwdziałanie narkomanii. Dodatkowo ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii nakłada na samorzady obowiązek stworzenia gminnego programu przeciwdziałania narkomanii. Dopuszcza się stworzenie zbiorczego programu przeciwdziałania uzaleznieniom.
Page 7 and 8: Streszczenie 5 Streszczenie Marta S
Page 9 and 10: Streszczenie 7 posiadających statu
Page 11: Streszczenie 9 pomimo mniejszej lic
Page 14 and 15: 12 Raport Krajowy 2009: Sytuacja na
Page 16: 14 Raport Krajowy 2009: Sytuacja na
Page 19: Część A: Problem narkotyków i n
Page 24 and 25: 22 Raport Krajowy 2009: Sytuacja na
Page 27 and 28: Część A: Problem narkotyków i n
Page 71 and 72:
Część A: Problem narkotyków i n
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Część B: Wybrane zagadnienia 11.
Page 115 and 116:
Część B: Wybrane zagadnienia 113
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Część C 13. Bibliografia Alfabet
Page 141 and 142:
Część C: Index 139 40. Ministers
Page 143 and 144:
Część C: Index 141 3) Dane dotyc
Page 145 and 146:
Część C: Index 143 Wykres 18. Li
Page 147 and 148:
Część C: Index 145 Tabela 28. Li
Page 149:
Część D: Tabele Standardowe i Us
show all

„POLAND”

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?