„POLAND”

Część A: Problem narkotyków i narkomanii oraz odpowiedź na zjawisko 87
Z przedstawionych danych wynika, że od 2002 r. spada liczba programów wymiany igieł i strzykawek
oraz liczba punktów wymiany. Powyższa sytuacja może być spowodowana występowaniem
kilku czynników:
– otwieraniem nowych placówek metadonowych, w których leczenie podejmują
dotychczasowi odbiorcy programów wymiany;
– prawdopodobny spadek popularności iniekcyjnego zażywania;
– zanik otwartych scen narkotykowych, czyli tzw. bajzli, np. w Poznaniu, Szczecinie czy
Gdańsku, które są miejscem działania street workerów;
– brak zainteresowania ze strony realizatorów uruchamianiem nowych programów
wymiany.
Pomimo zmniejszania się liczby programów, średnia liczba igieł dystrybuowana na jednego
użytkownika jest podobna w roku 2004 i 2008, co oznacza, że nie zmniejszyła się dostępność dla tych,
którzy potrzebują czystych igieł. Może to być jedno z uzasadnień faktu, iż pomimo spadającej
dostępności programów wymiany, nie wzrasta liczba nowych zakażeń z powodu HIV (Struzik, 2008).
•
Leczenie chorób zakaźnych
W 2008 r. działania prowadzone przez Narodowy Fundusz Zdrowia, mające na celu zwiększenie
dostępności do programów leczenia chorób zakaźnych wśród osób używających narkotyki, obejmowały
finansowanie świadczeń zdrowotnych realizowanych w specjalistycznych placówkach leczenia antyretro
wirusowego.
W 12 placówkach realizowano kompleksowe leczenie antyretrowirusowe (ARV). Na dzień 31 grudnia
2008 r. leczeniem ARV objętych było łączne 3 822 pacjentów, w tym: 1 452 zakażonych w efekcie
dożylnego przyjmowania narkotyków oraz 91 osób przyjmujących narkotyki i jednocześnie przyznających
się do ryzykownych zachowań seksualnych. (Krajowe Centrum ds AIDS oraz Krajowe Biuro
ds. Przeciwdziałania Narkomanii, 2009).
7.3. Działania zaradcze wobec innych zjawisk wśród użytkowników narkotyków
•
Działania związane ze współwystępowaniem chorób psychicznych
W Polsce w 2008 r. działało kilkadziesiąt placówek leczenia uzależnień, które w ramach swojej
działalności oferowały także leczenie psychiatryczne. Jednak liczba placówek wyspecjalizowanych
w leczeniu podwójnych diagnoz jest znacznie niższa. W 2008 r. w Polsce funkcjonowały 2 oddziały
w szpitalach psychiatrycznych oraz 2 ośrodki rehabilitacyjne dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych
oferujące kompleksowe leczenie, zarówno psychiatryczne, jak i uzależnień. 4 wyżej
wymienione placówki/oddziały dysponowały łącznie 69 łóżkami. Przeprowadzono w nich 313 hospitalizacji.
(Boguszewska, Instytut Psychiatrii i Neurologii, kontakt osobisty).
Do placówek ambulatoryjnych (z wyłączeniem oddziałów dziennych) trafiło w 2007 r. łącznie
2 536 pacjentów z podwójnym rozpoznaniem. W tym 699 pacjentów leczyło się w poradniach zdrowia
psychicznego (w tym także dla dzieci i młodzieży), 639 w poradniach terapii od alkoholu, a najwięcej,
bo 1 198 osób w poradniach terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych (Instytut Psychiatrii
i Psychiatrii i Neurologii, 2008).