KULTURAREN EUSKAL PLANA - Euskara - Euskadi.net

KULTURAREN EUSKAL PLANA
60
Horrenbestez, honako eskema hau proposatzen da:
1. Informazioa: Kulturaren Euskal Behatokia
Oraindik kulturari eta beronen arloei buruzko informazio erregularra eta egiturazkoa eskura izateko aukeratik
urrun gaude. Arlo edo sektoreek eginiko ekarpen multzotik, bi lehentasun ondorioztatzen dira:
— Kulturaren Euskal Behatoki bat eduki beharra, Jaurlaritzaren, foru aldundien eta udalen arteko
zerbitzu koordinatu gisa, Eustaten ekarpenarekin betiere, honek informazio iturri erregularra eta
erkagarria ziurtatu beharko baitu.
— Azterlanak egitea —katalogoak, mapak, inbentarioak edo liburu zuriak, kasuan kasu— informazio
gabezia handi samarra dagoen eremuei buruz.
Horiekin batera, Planaren beraren aplikazio eta emaitzen jarraipen eta ebaluazioa egin behar da. Beraz,
Euskal Kultur Sistema osoa informaziotik eta ezagutzatik elikatuko duen erakundea da.
2. Zeharkako koordinazioa: Kulturaren Euskal Kontseilua
Zeharkako koordinazioa, lankidetza publiko eta pribatutzat ulerturik, funtsezkoa da eredu berrian, eremu pribatuen
eta sozialen arteko elkarrizketa errazteko. Administrazioak kultur eremuan bai inbertsio eta plangintzari
bai sorkuntza jarduerei eman beharreko laguntza eta sustapenari dagokionez betetzen duen eginkizuna
erabakigarria bada ere, kultur sistema publiko eta pribatua kultur ondare kolektibo baten zati bat da.
Horrek bi ideiatara garamatza. Lehena honako hau da: ihes egin behar zaio bai dirigismoari bai diru publikoak
negozio pribatuetara bideratze hutsari. Industri ekimen pribatu edo mistoei emandako laguntzak
berarekin eraman behar luke onuradunentzako hainbat betekizun zorrotz, estrategikoki definitutako garapen-ildoekin
bat eginik betiere, aldian aldiko ebaluazioarekin batera. Sortzaileei eta kultur sorkuntza
eta zabalkunderako gizarte-erakundeei eman laguntzak esperientziak adierazten duen kasuetara bideratu
behar dira, kalitateak eta eraginkortasunak harturik uneoro kontuan, autoretza berriak azaleratzea
bermatzeko ahaleginean jarduteaz gainera.
Bigarrena, berriz, beste hau: kudeaketaren partaidetzarako kontzeptu progresibo bat behar da. Horrenbestez
eredu zaharrak, hau da, erabakiak hartzen dituzten erakunde publikoek eta erabakiak sortzeko modu bakarra
presioa egitea dela uste duen sektore pribatu errebindikatzaileak osatuak, tokia utzi behar dio kulturaren eremuek
eta administrazioek, irizpide arrazionalizatu eta oro har onartuetan oinarriturik hitzartutako ereduari.
Ildo horretatik, Kulturaren Euskal Kontseilua eta aurrerantzean lanean ariko diren erakunde mistoak lanabes
egokiak dira. Kontseiluak dituen eginkizunen artean, ondorengo hauek azpimarra ditzakegu:
a) Kulturaren Euskal Planaren jarraipena eta balorazioa, urtebeteko zein hainbat urteko garapenetarako
proposamenekin.
b) Kultur arloko jarduera koordinatua erraztuko duten neurriak proposatzea.
c) Lan-batzorde tematikoak antolatzea.
d) Kultur babes, sorkuntza, prestakuntza, produkzio eta zabalkundearen inguruko kontuak aztertzea
eta analizatzea.
e) Kulturaren Erakundearteko Batzordeari aholkuak ematea urteroko ekintza-planen inguruan.
Osagarri gisa, kultur kudeaketaren profesionalizatzea eta kultur eremuetako elkarte profesionalek duten
pisu gero eta handiagoa bitartekaritza-faktoreak dira, eta kulturaren eragile pribatuen jardueretan kalitate
eta artikulazio maila handiagoak erdiestea eragin dezakete.
3. Erakundearteko koordinazioa: Kulturaren Erakundearteko Batzordearen sorrera
Kultura arloko erakundearteko koordinazioa titularitate eta lurralde-eremu irizpideetan soilik egon izan da
oinarriturik. Beraz, aurrera egin behar da, bai koordinazio bertikal handiagoa lortzeko bai koordinazio horizontala
jorratzeko.