Delle rime volgari trattato di Antonio da Tempo, composto nel 1332 ...

119
quorum duo debeiit esse uudenarii et ulius septenarins;
et sic fieri debet alia mutatio, quae vocatur tertia pars.
Volta vero debet constare ex tot partibus et rithimis cuni
eisdem consonali tiis, ex quot et quibus constat repilogatio;
dummodo dictioues consonantiuin diversuni Iiabeant sìgni-
ficatnni inter se; id est quia eaedeai dictiones non debent
bis poni iu consonantiis, nisi essent forte eqnivocae, de
quibus infra dicam in titulo de equi vocis; et sic de caeteris
consonantiis omnium rithimorum, ut superius dictum est.
Notandum, quod sunt quidam, qui faciunt consonare iu
rithimis ultiraum versum pedis ultimi cum primo versu
voltarum , et ego exempli gratia aliquas scripsi ballatas
per illnm modum , ut inferius in exemplis patebit. Sed
tamen mihi magis placet, licet iam ego compilavi plures
per illuni modum, quod omnes ballatae habeant similem
consonantiam in repilogatione et volta simul, et similem
in mutatione sive pedibus mediis simul. Et est ratio, quia
unus rithìmus iuveniretur habere plures cousonantias quam
alias, secuudum modum alium; sed secundum modum
qui mihi placet, nunquam invenietur disparitas rithimo-
rura ; ut in hoc exemplo:
Amor mi prega nel voler talorta
Di cosa , che dopo voglia si pente
Temendo più la gente
Di quei, che ben pensando più l'onora;
Dunque non si dovrebbe il signor mio
Pentir, se pur ci trova
II suo soggetto con fedel desio:
,