Delle rime volgari trattato di Antonio da Tempo, composto nel 1332 ...

adiecta qiuiiituiii ad iiuinorum syllabaruiii. Et ideo simt
quidam qui ipsas litoi-as , qiiae abjiciuntur de vorsihiis
vulgaribus in scansione seu proLitione , caiicellant pun-
ctaudo de subtus in scriptura, i. e. quando scribunt so-
nettos vel alios vulgares rithimos. Alii scribunt rithimos
ro
vulgares in huiusniodi vocalium abiectionibus per alium
modum, videlicet quia uunquaui scribunt in numero di-
ctionis illam primam vocalem, quae debet abjici ; et hoc
quando una dictio desinit in vocalem et sequens incipit
a vocali. Alias autem si in eadem dictione sit vocalis
ante alteram vocalem, non debet omitti in scriptura vo-
calis, licet in scansione sic, ut supra dixi et infra patebit.
Sed qualitercunque sonettus vel alius vulgaris rìthimus
scribatur sive cum vocali quae debet abjici , sive sine
vocali, idem est sensus. Tamen meo iudicio non est pul-
clirum ipsas vocales desubtus puuctare, nisi propter illos
qui ]iesciunt, quid sit abjicere vocalem de metro in scan-
sione syllabarum. Si vero in eadem dictione vocalis veniat
ante vocalem, saepissime et regulariter abjicilur una
vocalis, licet non sit in metris grammaticalibus et poe-
ticis, et maxime abjicitnr in dictionibus bissyllabis , ut
in bis dictionibus dio. mio et tuo, mai et hai et sinii-
libus; quamlibet penes grammaticos sint bisyllabae,
tamen in hac arte rithimici vulgaris tantum monosyllabae
reputantur. Et idem in polysyllabis longis, ut in hac
dictione creatore, et in hac dictione beato, quia vocalis
una ex eis comrauniter abjicitnr , nisi praedictae dictiones
apponantur in rithimo in fine versus, quia tunc non
abjicitnr aliqua vocalis, sicut patebit infra in exemplis.
Praedictae autem dictiones creatore et beato et plures
aliae similes alifcer indififerenter ponuntur etiam in medio
versus, i. e. quod vocalis aliter abjicitnr aliter non. Et