©Biblioteca Nacional de Colombia

©Biblioteca Nacional de Colombia
184 VERGILI AENEIS IX.
Aequoris esse deas, qualis Nere'ia Doto
Et Galatea secant spumantem pectore pontnm."
Dixerat, idque ratum Stygii per ftumina fratris,
Per pice torrentes atraque voragine ripas 105
Annuit, et totum nutu trcmefecit Olympum.
Ergo aderat promissa dies, et temp ora Parcae
Debita complerant, quum Turni injuria Matrem
Admonuit ratibus sacris depellere taedas.
Hie primum nova lux oeulis oJIulsit, et ingens llO
Visus ab Aurora eaelum transeurrere nimbus,
Idacique chori; tum vox horrenda per auras
Exeidit et 'l'roum Rutulorumque agmina eomplet:
"N e trepidate meas, Teucri, defendere naves,
Neve arm ate manus; maria ante exurere Turno, 115
Quam sacras dabitur pinus. Vos ite solutae,
Ite deae pelagi; genetrix jubet." Et sua quae que
Continuo puppes abrumpunt vincula ripis,
Delphinumquc modo demersis aequora rostris
Ima petunt; bine virgineae (mirabile monstrum I) 120
Reddunt se totidem facies, pontoque feruntur
[Quot prius aeratae stoterant ad litora prorae J.
Obstupuere animis Rutuli; oonterritus ipse
Turbatis Messapus equis; cunctatur et amnis
Rauca sonans, revocatquo pod om 'riberinus ab alto. 125
At non audaci 'rurno fiducia cossit;
Ultro animos tollit dictis, atque ineropat ultro:
"Trojanos haec monstra petunt, his Jupiter ipse
Auxilium soli tum eripuit; non tela neque ignes
Exspeetant Rutulos. Ergo maria iuvia Teueris, 130
Nee spc' ulla fugae: rcrum pars altera adempta est.
Terra autem in nostl'is manibus: tot milia, gentes
Arma ferunt Italac. Nil me fatalia terrent,
Si qua Phryges prac se jaetaut, responsa deorum;
Sat fatis Venel'ique datum, tetigore quod arva 135
Fertilis Ausoniae Troos. Sunt et mea coutra
Fata mihi, ferro sceleratam exscinc1ere gentem,
Conjuge prae-epta; neo solos tangit Atridas
/