©Biblioteca Nacional de Colombia

©Biblioteca Nacional de Colombia
VERGILI AENEIS III.
Vil'gulta et densis hastilibus horrida myrtus.
Accessi, vil'idemque ab bumo convellere silvam
Conatus, ramis tegel'em ut frondentibus aras,
Horrendum et dictu video mirabile monstrum.
N am quae prima solo ruptis radicibus arbos
Vellitur, buic atro liquuntur sanguine guttae,
25
Et ten'am tabo maculant. Mihi frigidus borror
Membra quatit, gelidusque coit formidine sanguis.
Rursus et alterius lentum convellere vimen
Insequor, et causas penitus tentare btentes ;
Ater et alterius sequitur de cOl'tice sanguis.
Multa movens animo, Nympbas venerabar agrestes
30
Gradivumque patrem, Geticis qui praesidet arvis,
Rite secundarent visus omenque levarent.
Tertia sed postquam majore hastilia nisu
Aggl'edior genibusque adversae obluctor arenae,
(Eloquar, an sileam?) gemitus lacrimabilis imo
35
Auditur tumulo, et vox reddita fertur ad aures: 40
" Quid miserum, Aenea, laceras? Jam parce sepulto,
Parce pias scelerare manus: non me tihi Troja
Externum tulit, aut cruor hic de stipite manat.
lIeu fuge crudeles terras, fuge litus avarum:
N am Polydorus ego. Hic confixum ferrea tcxit 45
Telorum seges et jaculis increvit acutis."
Tum vero ancipiti mentem formidine press us
Obstupui, steteruntque comae et vox faucibus haesit.
Rune Polydorum auri quondam cum pondere magno
Infelix Priamus furLim mandarat alendum 50
Threlcio regi, quUUl jam diffideret armis
Dardaniae, cingique urbem obsidione videret.
IIle, ut opes fractae 'l'eucnim, et Fortuna receRsit,
Res Agamenmonias victriciaque arma secutus,
Fas omne abrulllpit, Polydorum obtruncat, et auro 55
Vi potitur. Quid non mortulia pectora cogis,
Auri sacra fames! Postquam pa\Tor ossa reliquit,
Delectos populi ad proceres primumque parentem
Monstra deulll refero, et quae sit sententia poseo.
Omnibus idem animus, scelerata excedere terra, 60
53