©Biblioteca Nacional de Colombia

©Biblioteca Nacional de Colombia
VERGILI AENEIS III.
Immensus, saniem eruetans et frusta eruento
Per somnum commixta mero, nos, magna preeati
Numina, sortitique vices, una undique circum
Fundimur, et tela lumen terebramus acuto, 635
Ingens, quod torva solum sub fronte latebat,
Argolici clipei aut Phoebeae lampadis instal',
Et tandcm laeti sociorum ulciscimur umbras.
Sed fugite, 0 miseri, fugite, atque ab litore funem
Rumpite : 640
N am, qualis quantusque cavo Polyphemus in antro
Lanigeras claudit pecudes atque ubera pressat,
Centum alii cur va bacc habitant ad litora vulgo
Infandi Cyclopes, et altis montibus errant.
Tertia jam Lunae se cornua lumine complent, 645
Quum vitam in silvis inter deserta ferarum
Lustra domosque traho, vastosque ab rupe Cyclopas
Prospicio, sonitlllnque pedum vocemque tremisco.
Victum illfelicem, baccas lapidosaque coma,
Dant rami, et vulsis pascunt radicibus herbae. 650
Omnia collustrans, banc primum ad litora classem
Oonspexi venientem; buie me, quaeeumque fuisset,
Addixi: satis est gentem effugisse nefandam.
Vos animam hanc potius quoeumque absumite leto."
Vix ea fatus erat, summo quum monte vidcmus 655
Ipsum inter pecudes vasta se mole moventem
Pastorem Po]yphemum, et Iitora nota petentem,
Monstrum honendum, informe, ingeus, cui lumen
ademptum.
Trunca maIlU pinus regit et vesLigia firmat ;
La nigerao comitantur oves; ea sola voluptas 660
Solamenque mali.
Postquam altos tetigit fluctus et ad aoquora venit,
Luminis effossi (lui dum lavit inde cruorem,
Dcntibus infrendens gcmitu, graditurque per aequor
Jam medium; necdum fluctus latera ardua tinxit. 665
Nos procul indc fugam tl'epidi celerare, recepto
Supplice sic mm'ito, tacitique incidere funem ;
Verrimus et proni certantibus aequora remis.
69