Untitled

XXXVIILBOEK. H I S T O R I E . 129
verboodt de Refolutie niet, hooger te lee-
„ ren * fchoon zy de voorgeftelde Leer voor -
genoegzaam hieldt. Zy vorderde, op ver-
„ zoek der Contraremonftranten zeiven, dat
>- men, in alle andere punten, bleeve by de
„ Leer der Hervormde Kerken, zonderling
„ in deeze Landen, 't Slot der Refolutie ftrekte
alleen tot vrede en ftigting. Nergens
,, bleek hier, derhalve, eenige partydigheid.
,, Ook was de Refolutie met klaare woorden
n ingefteld. 't Was waar, dat zy niet bepaalde,
of de genade wederftaan kon worden,
„ of niet; noch of 't geloof voor de verkie-
,, zing, of de verkiezing voor 't geloof ging.
Maar klaar te leeren, 't gene klaar was, en
n het duistere onbeftist te laaten, was niet dub-
1616,
belzinnig, maar duidelyk fpreeken. Zulks
,, was , in verfcheiden' Kerkvergaderingen,
„ daar men tot geene beflisfing komen wilde,
dienftig gevonden. Als ook de Koning van
,, Groot-Britanje riedt, in de zaak eens te zyn ;
doch de wyze niet naauwkeurig te onderzoeken,
riedt hy niet dubbelzinnig te fpree-
„ ken; maar iet te zeggen, en iet te zwygen.
De Refolutie, leerende dat God niemant ter
„ verdoemenisfegefchaapenhadt, nochiemant
„ noodzaakte te zondigen, ontkende, daar-
3, mede, Gods voorweeïenfchap of deerfzonj,
de niet. Augustyn en Prosper hadden't zelf-
3, de gezeid: en wie toch hadt Gods voorweetenfchap
beter verdedigd, de erfzonde meer
„ aangeweezen, dan zy? 't Zeggen derRefolutie,
dat God niemant ter zaligheid noodigde,
wien hy ze niet geeven wilde, was
t i nok niet dubbelzinnig: want het tegendeel
X..DEEL. I »van