Untitled

XXXIX.BOEK. H I S T O R I E . 295
eerfte der ondervraageren, hem fpreeken. Deez'
hieldt hem voor „ dat men blyken hadt van
de punten, die den Advokaat, onlangs in
Z zekere gedrukte fchriften , te last gelegd
Z waren, met naame, dathygeldvandeSpaanfche
zyde getrokken hadt, om 't Beftand te
„ vorderen, en hetopregten der Westindifche
„ Maatfchappye te beletten", hem te gelyk
vermaanende, te openbaaren, 't gene hy hiervan
weeten mogt. De Groot, dit zeggen geloovende,
begon zelf arg vermoeden te kry­
T 4
1618.
een byzonder
gefprek
met de •
Voogd,
gen van zekere handelingen des Advokaats,
die tweezins uitgelegd, en ten kwaadfte 1
geduid
konden worden, zomen, van elders, blyk
zyner ontrouwe hadt. Het gantfche beleid der
Kerkelyke zaaken kon men, dagt hy, hieronder
rekenen. Ook gaf hy van deeze twyfelagtige
handelingen, naderhand, fchriftelyke opening.
Doch daarna hieldt hy, 't gene hem,
ten nadeele des Advokaats , gezeid was, voor
een konstftreek der onderzoekeren (V), ORT
?
hem moedeloos te maaken, of te doen klappen,
zo hy eenige geheimen wist. Manmaaker. en met
zyn oude vriend, kwam hem, den volgender Manraaa-"
dag, bezoeken, tragtende iets uit hem te trek­ ker.
ken, dat Graave Fredrik Henrik betrof, ér
de gefprekken, welken men, deezen aangaande
, gehouden mogt hebben. Doch de Groot be
tuigde, ernftelyk, dat men deezen Prins en d(
Prinfesfe Weduwe ten onregte verdagt hieldt
Manmaaker liet zig hierop ontvallen, dat Pr in
Henrik zeer ftyfzinnig was; doch dat zyne moeder
leedwezen hadt van haar beleid. De Groo t
her
(HO GROTIUS Verantw. Cap. XX. bl. 288.