Untitled

XXXIX.BOEK. H I S T O R I E . 319
n mogen aanwyzing doen van Leeringen, die,
„ hier te Lande, door Hervormde Leeraars,
j, voorgcftaan werden, en, huns oordeels, met
„ Gods woord ftreeden." De Remonftranten
verzogten tyd van beraad, en verklaarden ,
daarna, fchriftelyk, op den negenentwintigften
van Wintermaand „ dat zy gezind waren, eerst
M van de Verkiezing te handelen, en daarna
„ van de Verwerping, met verdediging van
„ hun eigen, en wederlegging van het ftrydig
„ gevoelen." Doch de Sinode begeerde hun
dit niet toe te ftaan. Men vraagde hun of
M zy zig aan het jongfte Befluit der Sinode wiln
den onderwerpenof niet ?" Zy antwoordden
„ dat zy zulks niet konden doen, dan in
w overeenkomst met de fchriftelyke Verklaaw
ring, door hen ingeleverd (i)." De Gemagtigden
der Staaten hielden dit hun gedrag voor
ongehoorzaamheid, en deeden, terftond, eene
bezending naar den Haage, om het goeddunken
der algemeene Staaten hierop te verftaan
Deezen begreepen J7 dat de Remonftran-
„ ten zig behoorden te onderwerpen, of dat
„ de Sinode, deeden zy 'tniet, hunne Leer,
w uit hunne overgeleverde en andere Schrif-
„ ten, oordeelen mogt." Men gaf hun hiervan
kennis, op den derden van Louwmaand des "
volgenden jaars. DePrefidentBogerman deedt
hun toen ook verfcheiden' vraagen, aangaande
de Leere; waarop zy weigerden te antwoorden.
Hierop, ontftondt veel over en wederfpraak.
Eindelyk, vermaande de Raadsheer
Martinus Gregorius de Remonftranten tot
ge-
CO Hiftor. Verh. ƒ. 107, ir:8, 109, no, UT, 112,11}, IÏ4, U5*
(.£) £1 RANDT III. Deel, tl. 233.
1619.