Untitled

474 VADERLANDSCHE XL. BOEK.
1623. 't gene hy van den aanflag wist, werdt niet ge-
• pynigd, gelyk van Dyk en Koorenwinder. De
verwee- Vrouw Weduwe van Oldenbarneveld befloot,
Ook va m
deezen ftaat der zaaken, verzeld van de
Dyk en Vrouwe van Groeneveld en zyn Zoontje, ver-
Kooren- giffenis voor hem te verzoeken by den Prinfe,
winder, die den fmeekenden beleefdelyk bejegende $
doch genoeg te verftaan gaf, dat 'er geene genade
te hoopen ware. 't Regt ging dan zynen
gang. Hy, van Dyk en Koorenwinder werden ,
als fchuldig aan de misdaad van gekwetfte
hoogheid, ten zwaarde verweezen, met verbeurdverklaaring
hunner goederen. Op den
agtentwintigften van Lentemaand, werdt hun
de dood aangezeid. Men fchikte hun ook eenige
Predikanten toe, welken zy goed gehoor
gaven, met betooning van groot berouw over
hunne zonden. De Moeder, Vrouw en 't
Zoontje van Groeneveld werden, des nagts, by
hem toegelaaten, om 't jongfte affcheid te neemen.
Ook werdt van Dyk van zyne Dogter
Groene- bezogt. Des anderendaags, omtrent tien uuren ,
veld gaat tradt de Heer van Groeneveld, ten volle gerustig
ter kleed, met den hoed op 't hoofd, den mantel
d o o d
* aan, en 't rapier op zyde, zonder gebonden
of gehouden te worden, van de Poort naar 't
Hof, zig eerbiediglyk buigende voor de menigte
luiden van aanzien, die, uit de venfters van
'tHof, naar hem zagen, en waaronder hy vermoedde,
dat Prins Maurits zyn mogt. Onder 't
leezen van 't vonnis, toonde hy zig zeer kloekmoedig,
en ging voorts rustig ter dood, zelf
zynen mantel en rapier afleggende: ook zyne
kraag en ponjetten op de grond werpende,
en zyn wambuis ontkaoopende. Zyn boven-