Kraken in Amsterdam anno 2009 - Faculteit der Rechtsgeleerdheid ...

actiegroepen waarvoor krakers ook interesse koesterden. Deze diversificatie zorgde ervoor dat de
kraakbeweging steeds meer de ‘beweging’ werd, die vooral en gezamenlijke geschiedenis kende.
In 1987 staat de Politieke Vleugel van de Kraakbeweging (PVK) op, een groep krakers op die de
kraakbeweging in ander vaarwater wil brengen. De relatief rustige manier waarop de kraakbeweging
zich tussen ’82 en ’87 profileert zint hen niet. De groep is radicaal en start een soort terreurcampagne
binnen de beweging. Krakers die zich niet willen voegen naar de lijnen die de PVK uitzet worden
door hen buitenspel gezet. Tegen krakers die zich actief verzetten tegen de groeiende invloed van de
PVK wordt gebruik gemaakt van methoden als schaduwen, geweld en intimidatie. Dergelijke intern
gerichte gewelddadige acties worden niet gewaardeerd, net als de manier waarop de PVK de krakers
weer onder één noemer probeert te scharen. Vanuit de kraakbeweging wordt het geweld van de PVK
door anderen op dezelfde manier beantwoord. In de strijd die hierop volgt delft uiteindelijk de PVK
het onderspit (Duivenvoorden, 2000, p. 290).
De beweging valt steeds meer uit elkaar, het aantal actieve krakers neemt sterk af. Zo is een
schatting dat van de 20.000 krakers uit de jaren ’80 er in de jaren ’90 nog slechts 4000 over zijn
(Ibid.: 332).
22