Kraken in Amsterdam anno 2009 - Faculteit der Rechtsgeleerdheid ...

zich voorstellen dat ze ook zouden kunnen kraken: potentiële krakers. Dat blijkt uit de wervende
tekst van de website van dit bedrijf.
‘We zoeken avontuurlijke, maar verantwoordelijke personen. Mensen die niet gebonden zijn aan
comfort en zekerheid. Je leeft bij de dag. Het ene moment beheer je een oud schoolgebouw, een
paar maanden later bivakkeer je in een verlaten fabriekspand. Je bent met weinig tevreden. Een
tafel, een bed, een stoel een tv en een kast. En als je geluk hebt staat er een kachel’ (www.antikraak.nl/).
Een beperkt aantal krakers ziet antikraak als ‘beter dan leegstand’. Als er mensen zijn die tijdelijk
een woning nodig hebben, dan kan het een oplossing zijn. Deze pragmatische argumentatie krijgt
weinig openlijke aanhang. Het principiële standpunt van de grote meerderheid der krakers is dat
antikraak leegstand niet werkelijk tegengaat. Eerder is het een maskering van de leegstand, want
grote panden worden als regel bevolkt met slechts enkele antikrakers. De kosten zijn weliswaar laag,
maar antikrakers hebben vrijwel geen rechten: ‘nog minder dan als kraker’. Zij kunnen op zeer korte
termijn (twee weken) worden uitgezet, hebben soms beperkte voorzieningen, moeten zich houden
aan allerlei regels en verplichtingen (zoals niet op vakantie gaan) en hebben weinig privacy. Ze zijn
dus afhankelijk van de grillen van een antikraak organisatie, die daarvoor bovendien soms een
vergoeding verlangt die de kosten te boven gaat en dus eigenlijk huur is. Deze visie komt naar voren
in de documentaire van Abel Heijkamp, die te zien is op internet (leegstandzonderzorgen.nl).
Volgens krakers draagt dit niet bij aan een rechtvaardige verdeling van woonruimte.
Een ander geluid komt uit Groningen van Lenze Hofstee. Zijn bedrijf Carex beheert gebouwen met
het doel leegstand tegen te gaan en tegelijkertijd ruimte te creëren voor kunstenaars en kleine
zelfstandigen. Niet door slechts enkele mensen in de panden te plaatsen, maar ze ten volle te
gebruiken. Kortom, een broedplaats (De Volkskrant 19-8-09).
Het is overigens niet zo dat met antikraak leegstand is verdwenen. Leegstand is er nog steeds. Dat
blijkt uit het simpele feit dat er nog steeds vrijwel iedere week woningen worden gekraakt in
Amsterdam. Wij hoorden van een enkel geval dat twee KSU’s hetzelfde pand op het oog hadden.
‘Dat is niet slim, dubbel werk, dat moeten we afspreken. Het is verstandig om af en toe te
zeggen wat je van plan bent en dat af te tasten met de andere KSU’s’ (Respondent kraker 5).
Dit komt echter zelden voor en de belangrijkste reden daarvoor is dat er meer dan genoeg te kraken
is in de stad. Regioplan deed onderzoek naar leegstand en stelde vast dat er substantiële en
48