Kraken in Amsterdam anno 2009 - Faculteit der Rechtsgeleerdheid ...

de woning wordt gekraakt. Verloopt dat succesvol, dan is er naderhand een klein feest. Er is weer
een woning aan de leegstand onttrokken. Anders dan bij de wildkrakers die op eigen houtje opereren,
wordt dit gevierd als een succesvolle daad van de kraakbeweging. Het is belangrijk vast te stellen dat
dit geen ritueel is waarvan de afloop van tevoren vaststaat. We zagen in de weergegeven fieldnote
dat het de Spaanse meisjes niet lukte zelf een huis te kraken (we komen hierop terug).
Andere gedeelde ervaringen die ook in sterke mate de sociale cohesie in de kraakbeweging
bevorderen hebben een heel ander karakter. Ze hebben te maken met gevaar en geweld. We hebben
reeds gewezen op het feit dat de politie als een vijand wordt gezien. Ook knokploegen, die in
verschillende hoedanigheden en onverwacht kunnen verschijnen, dragen bij aan intense ervaringen
die krakers binden. Wij wijzen erop dat het hier niet om abstracte tegenstanders gaat, maar dat
krakers daadwerkelijk (de dreiging van) geweld van zeer nabij hebben meegemaakt.
‘Dat aspect van het geweld was erg breed gedeeld. […] Vanuit die ervaring met geweld is dan
de stap naar geweld tegen de ontruiming door de overheid, de politie, is niet heel erg groot meer.
[…] Het is begonnen met een soort zelfverdediging tegen het geweld dat je tegenkwam als
kraker, het legitieme geweld, het ontruimen van knokploegen van eigenaren’ (Respondent kraker
9).
Geweld is altijd een belangrijk punt van discussie geweest in de kraakbeweging. Zoals bekend werd
er in de jaren ’80 veelvuldig geweld gebruikt, door zowel politie als krakers. Dit behoort goeddeels
tot het verleden, zo is betoogd, en dat verklaart waarom krakers zo geïrriteerd zijn over de
berichtgeving rond de ‘boobytraps’. ‘Dat doen wij helemaal niet zo’. Daarom is ook het incident
waarbij kraker Yoghurt zwaar gewond raakte zo verwarrend voor krakers. Hoe kan het dat mensen
uit eigen kring zoiets zouden hebben gedaan? Het past niet in de (ongeschreven) mores.
7.3 Verandering, teruglopen omvang
Sinds de roemruchte jaren ’80 is veel veranderd. Zeer opvallend is de enorme daling van het aantal
krakers; vermoedelijk is de huidige populatie niet meer dan 20% van die van twee decennia geleden.
Verschillende, heel uiteenlopende redenen die reeds werden genoemd zijn daarvoor aan te voeren.
Zo wordt leegstand meer effectief bestreden en is antikraak geïntroduceerd. Deze elementen bieden
naar ons idee echter geen sluitende verklaring. Ook geweld speelt op verschillende manieren een rol
bij het krimpen van de beweging.
66