Kraken in Amsterdam anno 2009 - Faculteit der Rechtsgeleerdheid ...

overheid, want dit is bij uitstek de partij die beslissingen neemt over wat er gebeurt in de stad. Toch
zijn er sommige geledingen van de kraakbeweging, vooral het netwerk van het KSU in Oost, die de
bestaande inspraakkanalen benutten en via raadsleden hun boodschap voor het voetlicht brengen. De
relatie met de lokale overheid kent dus meer dan één gezicht. Voor de omgekeerde relatie geldt het
zelfde: krakers zijn een luis in de pels, maar bestuurders van de grote steden hebben ook laten weten
tegen de invoering van een kraakverbod te zijn. Ook de Vereniging van Nederlandse Gemeenten
(VNG) heeft zich uitgesproken tegen de nieuwe wet (http://www.vng.nl/eCache/DEF/79/940.html;
Metro 12-10-2009).
Een laatste partij vormen de media. Gezien het feit dat krakers op een lokaal podium opereren, zijn
het in Amsterdam vooral de televisiezender AT5 en Het Parool die ertoe doen. Desgevraagd kennen
krakers allemaal voorbeelden van hoe in de loop der jaren incidenten verkeerd zijn weergegeven in
de pers, berichten uit het eerste hoofdstuk behoren daartoe. Een deel van de krakers heeft zich
daarom afgewend van de ‘buiten-media’. Zij willen daar niet mee van doen hebben, lezen die niet,
kijken en luisteren er niet naar. Hun nieuws betrekken zij in hoofdzaak via het internet, bijvoorbeeld
via indymedia.nl, maar ook van buitenlandse sites. Andere krakers vinden dat ze zelf meer hun best
moeten doen om een positief beeld van het kraken te scheppen. Vooral de studenten krakers van het
KSU netwerk aan de Schoolstraat lijken zo te denken. Zij nodigen de pers uit en maken zelf ook
filmpjes die zij op internet plaatsen.
Hoewel krakers nog steeds heel kritisch of ronduit afkeurend kunnen zijn over justitie, politie, lokale
overheid en de media, is te zien dat er zich veranderingen hebben afgetekend. De kraakbeweging
staat niet meer zo ver af van deze partijen: botst nog wel met hen, maar benadert hen ook actief en
werkt soms samen voor een gedeeld belang. Dit moet misschien niet gezien worden als ambivalentie,
maar eerder als een bewijs van de diversiteit aan opvattingen binnen de beweging.
59