Kraken in Amsterdam anno 2009 - Faculteit der Rechtsgeleerdheid ...

zonder veel ophef, al kan het gevaarlijk zijn wanneer knokploegen de kraak ongedaan willen maken.
Het kraken van een woning gebeurt in Amsterdam vele tientallen keren per jaar.
Ontruimen is een ander verhaal. Vroeg of laat moeten krakers de woning verlaten. Dat weten ze,
maar soms zijn ze het daar niet mee eens. In bepaalde ‘principepanden’ bieden krakers verzet, omdat
er volgens hen iets met het pand, de eigenaar of de procedure niet in orde is. Hoewel de overheid
bepaalt wanneer er ontruimd wordt en de politie deze ontruimingen uitvoert, gebruiken krakers
ontruimingen van deze specifieke panden om hun zaak te bepleiten. Er worden dan mensen
opgetrommeld, de panden worden gebarricadeerd en het kan tot een heftig treffen komen. Als het
gaat om aandacht vragen voor hun zaak, zijn daarom ontruimingen voor krakers belangrijker dan
kraakacties. De kosten die gemaakt moeten worden als een grote politiemacht op de been wordt
gebracht, de vernielingen aan panden en de soms gevaarlijke situaties, leiden ertoe dat ontruimingen
juist afkeuring van andere partijen genereren. Hier komt de controverse dus veel duidelijker aan het
licht dan bij kraken. Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat zulke confrontaties nu veel minder
voorkomen dan de afgelopen decennia, en dat ook het geweld dat wordt gebruikt sterk is
teruggelopen. Dit is deels toe te schrijven aan de de-escalerende manier van optreden van de politie.
In dit licht bezien kan niet van een verharding van de huidige kraakscene worden gesproken.
Mede vanwege wat zich in de jaren ’80 afspeelde, bestaat het idee dat de kraakbeweging een hechte
organisatie is. Het onderzoek levert een ander beeld op. Het gaat om een verzameling mensen die
met elkaar samenwerken bij een aantal specifieke bezigheden, het kraken van woningen voorop. De
beweging kent een beperkt aantal locaties met een eigen signatuur die als sociale knooppunten
fungeren en geworteld zijn in de buurt waar ze staan. Daar worden de KSU’s gehouden, maar er zijn
ook volkskeukens en er worden andere sociale en culturele activiteiten georganiseerd.
De kraakbeweging is beperkt van omvang. Minder leegstand en introductie van antikraakbureaus
hebben aan krimp van de scene bijgedragen. De meeste respondenten gaan uit van enige honderden
‘echte’ krakers nu in Amsterdam. Samen met anderen die actief zijn in de scene en die kunnen
komen opdagen bij kraakacties vormen zij een verzameling van vermoedelijk niet meer dan 1.500
personen.
74