Branchebeschermingsovereenkomsten in ... - Vastgoedkennis

gehele groep waartoe deze ondernemingen behoren (denk aan winkelketens) dient te worden
opgeteld. Dit volgt ook uit artikel 8, tweede lid, MW, dat (voor zover hier van belang) luidt:
"lndieiz een oi~derneinirz~ belioort tot eeii groep als bedoeld iiz artiltel 24b van boek 2 van het
BuF;[gl: \AVretbûek ;I,lûrd,O;l VV=; de $crpkc::i:lrr vr.:: de cl!?zrt dir ondCEle???il?w 6 rillp """
o
oinzettetz van de tot die groep behoreizde otzdernei~~ingeiz opgeteld"
De Memorie van Toelichting voegt daar nog aan toe dat de vrijstelling van artikel 7 MW
betrekking heeft op mededingingsafspraken die uit een oogpunt van mededinging duidelijk
van ondergeschikte betekenis zijn vanwege de geringe marktmacht van de aangesloten
ondernemingen. In dat opzicht is het dan ook niet meer dan logisch dat de gehele omzet van
de groep waartoe de betrokken ondernemingen behoren mee moet worden gerekend. De
omzet heeft betrekking op alle goederen die de groep poduceert of levert en alle diensten die
zij verricht, ongeacht of de omzet in of buiten Nederland wordt gerealiseerd.
Gezien het voorgaande zal de bagatelvrijstelling van artiltel 7 MW ook om deze laatste reden
niet vaak van toepassing zijn indien het gaat om branchebeschermingsovereenkomsten in
winkelcentra. Immers, in het merendeel van de gevallen zal de bagatelvrijstelling bij
branchebeschermingsovereenltomsten niet opgaan omdat de verhuurder of beheerder van een
winkelcentrum vaak vastgoedondernemingen of pensioenfondsen zijn waarvan de omzet (en
die van de groep waartoe ze behoren) in de regel boven de 10 miljoen gulden (uitsluitend
leveren van goederen) dan wel Z miljoen gulden (alle andere gevallen, waaronder de levering
van diensten) uitstijgt. De huurders op hun beurt, maken vaak deel uit van een
(inter)nationale winkelketen. Ook voor deze ketens (en de groep waartoe zij behoren) geldt
dat de totale jaaromzet in de regel boven de 10 miljoen gulden zal uitstijgen.
De vraag of het verbad van artikel 6 MW buiten toepassing dient te blijven op grond van
artikel 7 MW, is onder meer Eiara de orde gekomen in de hiervoor reeds genoemde uitspraken
De uitspraak welke op dit punt het meest werd gemotiveerd is van Gerechtshof Amsterdam,
De feiten z~jn kïiem~.or in Hoofdstuk 118 reeds besproken. De Vleesspecialist had in de
procedure een beroep gedaan op artikel 7 Mw. In kort geding had de president onvoldoende
aannemelijk gevonden dat de bepaling onder de bagatelvrijstelling van artikel 7 MW viel. De
VBeesspeeialist voerde iri appel aan dat de overeenkomst onder artikel 7 MW te brengen is,
daar maar vier ondernemingen betrokken zouden zijn bij de overeenkomst. Voorts werd
aangevoerd dat president in kot geding bij de berekening van de gezamenlijke omzet ten
~anrechte de concernomzet van Distrifood meegerekend hebben terwijl de president
iaitsliuiteiend de omzet van het filiaal van Distrifood (de Komar-supermarkt) in de beoordeli-IQ
had moeten betrekken.
Het hof verwierp deze stelling. Daarbij werd overwogen dat de bagatelvoorziening van artikel
7 MW beoogt mededingingsafspralten vrij te stellen die vanuit een oogpunt van het
Nederlandse rnededingingsbeleid van duidelijk ondergeschikte betekenis zijn. Het artikel
voorziet daarom in vrijstelling van overeenkomsten die liggen beneden de in dit artikel