Branchebeschermingsovereenkomsten in ... - Vastgoedkennis

Artikel 17 MW geeft de mogelijkheid van individuele ontheffing:
De Directezrr-generaal lcan op aanvraag eeii ontlzefing verlenen van het verbod van artikel 6,
eerste lid, van overeen1iotnsten9 besluiten en gedragzngen als bedoeld i11 dat artikel, die
bijdragen tot verbetering van de prodzictie of van de distribzrtie of tot bevordering van de
technische of econoinisclze voonritgarzg, 11zits een billijk aandeel in de daaruit voorhrloeietzde
vaorc/elen LIP gebnlike~s ten goede komt, en zonder nociztans aan de betrokkeri ~rzdenzemiiz~en
n. heperkirgerz op te leggen die voor het bereikeiz van de doelstelli~zgerz niet onmisbaar zijn, of
b. de nzogelijkiheid te geven, voor eeii wezenlijl; deel van de betrokken goedereli eii dieizsterz de
mecledittg-mg zlit te schakelen.
De bedoeling van de wetgever is geweest om de NMa te vrijwaren voor te veel
ontheffingsaanvragen op grond van artikel 17 Mw. Dit is dan ook een van de redenen geweest
voor het invoeren van het Besluit vrijstelling Branchebeschermingsovereenkomsten. Indien
een branchebeschermingsovereenltamct niet onder het Besluit valt, kan bij de NMa een
verzoek worden ingediend teneinde een individuele ontheffing te krijgen. In dat geval kan de
NMa derhalve een "maatwerk oordee17"even, aldus de Nota van Toelichting.
De in artikcel 1'7 MW genoemde voorwaarden en criteria, stemmen overeen met de in artikel 15
MW genoemcle criteria. Deze zijn hiervoor in Hoofdstuk V besproken. Ook hier gelden deze
voorwaarden cum~xlatief:
De beslissing van de NMa op de aanvraag tot ontheffing, volgt binnen 4 maanden, welke
periode nog eens met 4 maanden kan worden verlengd. Aan een ontheffing kunnen door de
NMa voorschriften en beperltingen worden verbonden. Tevens wordt een ontheffing slechts
verleend voor een bepaalde tijd. Indien niet wordt voIdaan aan de 4 voorwaarden, wordt het
verzoek tot onthef6ng. afgewezen.
Voor zoerer mij op grond van publicat~es beltend, heeft de NMa In de oilderzoeksperiode van I
januari 1998 (inwerkingtreding van de MW) tot 1 januari 2000, een vijftal beschikkingen
genomen op grond van artikel 17 MW ter zake van branchebeschermingsovereenkomsten.
Naar mijn mening volgen deze beschikltingen dezelfde lijn en sluiten zij aan bij het Besluit.
Hieronder worden de belansrijkste punten behandeld.
In de zaak met nummer 416 van 30 november 1998 (
voor de Grafische Bedrilven) was in de huurovereenkomst opgenomen dat de bestemming van
het gehuurde "danres- en hererzconfectie" wcis. Voorts waren partijen overeengekomen dat
verhuurder niet aan andere ondernemingen zou verhuren die hetzelfde branchepakket voeren
als huurder of een assortiment dat voor 20% bet pakket van huurder overlapte. De
overeenkomst viel niet onder het Besluit omdat de "eerste huur" meer dan zes Jaar geleden