downloaden - project000

italië
© Francesco Cito/Panos
berokkenen. Op mijn motor met mijn
helm op en klaar om te schieten, koelbloedig
en zonder medelijden, voel ik me
al doodmoe en verloren, een klootzak.’
En dan vervolgt hij met een klaagzang:
‘Ik dood mensen. Wat moet ik met dit
geld als ik niet bij mijn kinderen en mijn
moeder kan zijn?’
Epische oorlog
De teksten zijn in het Napolitaans,
maar de spelling klopt vaak niet. De
teksten circuleren op websites van de
fans. Deze liedjes zijn het bewijs dat de
neomelodici het feit dat oorlog tot hun
alledaagse werkelijkheid behoort in
muziek weten om te zetten. Hun weergave
ervan is episch, ze geven er een
heroïsche betekenis aan. Al hun liedjes
zijn ogenschijnlijk een soort apologie
van de misdaad. Maar het ligt ingewikkelder.
Niet alleen worden er op dage-
lijkse basis mensen geronseld, er is ook
sprake van een leerschool: ik richt een
pistool op je, stel je in staat je aan te
melden, geef je een salaris, maar ik leer
je ook om je op een bepaalde manier te
gedragen. In Il mio amico camorrista
bezingt Lisa Castaldi de deugden van
een bevriende maffiabaas, n’omm chin e
qualità (‘een man met talloze goede
eigenschappen’) die ‘arm in arm loopt
met angst en moed’ – te weten zijn
eigen moed en de angst die hij anderen
aanjaagt. In Femmina d’onore daarentegen
zingt Castaldi over de rol van vrouwen
in de Camorra. Een vrouw die de plaats
inneemt van haar man en belooft
wraak te nemen op de spijtoptant die
informatie heeft doorgespeeld: ‘Spijtoptant,
jij die mijn man hebt verraden,
bent veroordeeld door de wet van de
Camorra.’
De spijtoptanten... De laatste jaren zijn
er heel veel liedjes geschreven tegen
spijtoptanten, die beschreven worden
als het absolute kwaad, als ‘homewreckers’.
Een van de felste is van Mirko
Primo in Pe colpa è nu pentito, waarvan
het refrein luidt: ‘Eerst was hij mijn
vriend, nu is hij spijtoptant en heeft hij
me voor het hele leven veroordeeld.
Hoe kan ik geloven in deze mensen die
alleen maar misdaden begaan?’ Ook
Michele Magliocco keert zich in zijn
liedjes tegen de spijtoptanten. Het
refrein van A colpa è dei pentiti luidt: ‘Het
is de schuld van de spijtoptanten, mensen
zonder eergevoel die zich als ze vrij
rondlopen koningen voelen, maar als
ze vast komen te zitten niet weten hoe
gauw ze moeten beginnen te zingen.’
Het liedje O’ capoclan van Nello Liberti
– ‘de leider van de clan is een serieus
man, het is niet waar dat hij slecht is’
– heeft recent voor een schandaal
gezorgd, en tegen de zanger is een
onderzoek ingesteld wegens het aan-
europa
De originele cd bestaat
soms niet eens; er is
meteen illegale kopie
zetten tot criminele handelingen.
Maar in Napels worden er al meer dan
vijftien jaar liedjes over de Camorra
opgenomen en gezongen. Gino Ferrante
vertelt in A Società wat een eenzaam
leven de bendeleden leiden: ze
worden veroordeeld door de mensen en
door de wet en ‘verbergen zich voor
hun kinderen en hun echtgenotes’. Hij
zingt ook over de clan waar ‘iedereen
elkaars broer is en niemand verraad
mag plegen’. Die ijzeren wet van de
clan duikt steeds weer op: enerzijds de
straf voor het uit de school klappen en
anderzijds het vermogen elkaar de
hand boven het hoofd te houden.
12 tot 26 mei 2012 nr. 13 pagina 27