Sei1202_compleet_ Sei0404_1.qxd - Seizoener

‘Het zingen van zo’n stuk is een ervaring
die ze hun hele leven bijblijft’
22 Seizoener
Ludwika Kowalewska
nende avond: voor het eerst zullen de zeven tiende en elfde
klassen gezamenlijk alle delen uit het stuk zingen die ze het
afgelopen half jaar in twee groepen – de veertien solisten zijn
apart gecoached - hebben ingestudeerd. Er is ook orkest bij,
slagwerk en twee vleugels.
Ludwika Kowalewska staat op een verhoging, de armen
geheven: een tengere gestalte tegenover een tribune vol
pubers die voor deze gelegenheid voetbal en andere activiteiten
hebben afgezegd. Na een vingerknipoefening warmt
ze de zaal op met enkele stemoefeningen die gewillig geëchood
worden: Hihi, haha, hihi, haha, hihi, haha!
Dan voegt ze zich bij de alten en neemt Monique Vis het
dirigeerstokje over. “Ook al gaat er eventueel iets niet goed”,
zegt Vis, “we gaan door vandaag. Het is belangrijk dat je het
geheel gaat zien en begrijpen.”
Terwijl de laatste zonnestralen de zaal in het spotlicht zetten
zwelt even later uit tientallen kelen het eerste deel O Fortuna
aan. “Vals!” wordt al na enkele maten gegiecheld, maar de
zangers herpakken zich en Monique Vis dirigeert koor en
solisten in anderhalf uur naar de daverende slotakkoorden
van, opnieuw, O Fortuna. Na afloop zijn beide dirigenten
enthousiast. “Het is waanzinnig wat jullie gedaan hebben”,
zegt Monique Vis. “Aan sommige dingen moeten we nog
aandacht besteden, maar je weet nu ook welke delen perfect
gaan.”
Weerstand
“Het zingen van zo’n stuk is een ervaring die ze hun hele
leven bijblijft”, constateert Ludwika Kowalewska.