Dementie, Annemarie de Jonge

Deel 1: Anatomie en fysiologie van Dementie
Vanuit de praktijk
1.1 Casus met gedragsproblemen
(onderbouwd m.b.v de anatomie en fysiologie)
Mevrouw X is 92 jaar en dementerend. Ze leidt aan de ziekte van Alzheimer. Mevrouw
woont op een gesloten afdeling met andere dementerenden. Toen mevrouw hier kwam
wonen, twee jaar geleden, toonde ze erg non-verbaal agressief gedrag, ze was dan niet
te kalmeren. In de loop van de tijd is dit afgenomen. Tegenwoordig is mevrouw iemand
die overdag vooral passief aanwezig is, ook slaapt ze veel. Verder is er een duidelijke
geheugenachteruitgang. Mevrouw kan de meeste personen niet meer onthouden en het
korttermijn geheugen is erg slecht. Ook begrijpt ze vaak je vraag niet en antwoord iets
veel anders.
Mevrouw kan niet stil zitten en loopt vaak op de gang heen en weer, ze zoekt dan iets
maar weet niet wat. Mevrouw is dan erg onrustig.
De persoonlijke verzorging kan mevrouw zelf niet meer en alles moet worden
overgenomen, want anders verwaarloost ze zichzelf, want ze weet niet meer hoe het
moet. Ook is mevrouw soms incontinent van urine terwijl ze zelf vaak aangeeft dat ze
naar het toilet moet. Als ze dan van het toilet afkomt, moet je haar helpen bij het
optrekken van de onderbroek en de panty. Als mevrouw voelt dat haar rok bij het
goedtrekken, te strak zit blijft ze hier over doorgaan. Ook al zakt haar rok bij wijze
van, van haar billen af, toch zit het te strak. Als je mevrouw meeneemt naar de
huiskamer om haar te laten zitten, komt ze een paar minuten later weer met ‘mijn rok
zit veel te strak’. Mevrouw blijft hier over doorgaan, ook als je haar probeert te sturen
van ‘uw rok zit goed, ik heb hem al zo los mogelijk gemaakt’, neemt ze dit niet aan. Dit
gedrag blijft heel lang aanhouden.
Verder wil mevrouw vaak naar huis, naar haar vader en moeder. Mevrouw zit dan in de
beleving dat ze nog een kind is en naar huis moet.
Dementie, Annemarie de Jonge Page 4