Dementie, Annemarie de Jonge

4.2.3 Reminiscentie
Oudere mensen hebben in jaren gemeten meer verleden dan toekomst. Het is daarom
niet zo verwonderlijk dat ouderen in gesprekken met leeftijdgenoten, maar ook met
anderen nogal eens gebeurtenissen uit het verleden inbrengen. Dit praten over het
verleden, maakt hen niet altijd populair. Vooral jongeren kunnen vanuit hun zo andere
tijdsperspectief soms het geduld verliezen of snel naar het 'hier en nu' toegaan. Het is
nog niet zo lang geleden dat het ophalen van herinneringen of reminisceren beschouwd
werd als een teken van regressie van geestelijke achteruitgang.
Een aantal jaren geleden is een positieve wending gegeven aan het ophalen van
herinneringen. Het ophalen van herinneringen stelt ouderen in staat, de belangrijkste
ontwikkelingstaak van de laatste levensfase, het opmaken van de balans van het leven,
tot een positief einde te brengen. Dit ophalen van herinneringen is trouwens niet
exclusief voor ouderen. Telkens als er een fase in het leven is waarin iets belangrijks
wordt afgesloten, komt de neiging tot het ophalen van herinneringen naar boven. Wij
kijken in dat soort situaties even achterom, om daarna weer vooruit te kijken.
Reminiscentie is bij ouderen gekoppeld aan het bewaren van de eigen identiteit. Het
praten over positieve en negatieve gebeurtenissen uit het leven helpt henzelf en anderen
te herinneren wie men was en is en kan een gevoel van veiligheid en zekerheid geven.
(R. van Wijhe, 2007)
4.2.4 Warme zorg
Evenals validation en snoezelen heeft warme zorg niet genezing of herstel als doel, maar
staat de beleving van de oudere mens centraal bij deze benadering. Het doel van warme
zorg is een sfeer te scheppen waarin gedesoriënteerde oude mensen zich veilig voelen
waardoor angsten en onzekerheden verminderen of verdwijnen.
'Warme zorg' is geschikt voor demente oude mensen met procesverschijnselen die
variëren van licht tot zeer ernstig. Dit betekent dat 'warme zorg' toepasbaar is bij elke
vorm van dementie.
Bij warme zorg staat niet zozeer de hoedanigheid van de therapie, maar de aard van de
zorg centraal; namelijk een veilig en warm leefklimaat binnen de afdeling. Daardoor is
warme zorg een 24-uurs benadering. (M. de Laak, 2007)
4.2.5 De belevingsgerichte zorg
Belevingsgerichte zorg betekent: "het op de individuele persoon afgestemde gebruik van
belevingsgerichte benaderingswijzen en communicatieve vaardigheden, rekening
houdend met zijn gevoelens, behoeften en lichamelijke en psychische beperkingen, met
het doel dat de bewoner zoveel ondersteuning ervaart bij de aanpassing aan de gevolgen
van zijn ziekte en de verpleeghuisopname, dat hij zich daadwerkelijk geborgen voelt en
in staat is zijn gevoel van eigenwaarde te behouden.
Belevingsgericht werken gaat uit van de betekenis van gedrag. Het gaat om het
aanvoelen en begrijpen van de gedachten en gevoelens die de andere over zichzelf en
zijn omgeving heeft. Dat is een continu gebeuren bij ieder contact en op elk moment van
de dag. Belevingsgericht werken is daarom ook nauwelijks vast te leggen in zorgplannen.
Het vereist voortdurend luisteren, afstemmen en meebewegen en vormt een waardevolle
uitdaging voor elke begeleider in zorg en dagbesteding. (M. de Laak, 2007)
Dementie, Annemarie de Jonge Page 50