Dementie, Annemarie de Jonge

Deze aanpak zou hoop kunnen bieden voor iemand met de ziekte van Alzheimer waarbij
immers veel cellen verloren gaan. Het is echter nog niet duidelijk hoe zo’n geredde cel
zich gaat gedragen, kan hij dan nog wel goed functioneren? Etc.
Hersenceltransplantatie
Als zoveel hersencellen sterven of minder goed gaan functioneren, waarom worden ze
dan niet vervangen? Tegenwoordig ziet men steeds meer mogelijkheden voor
transplantaties. Hart, longen en ga zo door. Verschillende onderzoeken zijn gedaan naar
het transplanteren van cholinerge cellen. Dit zijn onderzoeken waarbij via een heel dunne
naald foetale cellen van een rat in de hersenen van oudere ratten werden gebracht. Het
ging met name om het hersengedeelte wat een essentieel onderdeel is van het
cholinerge systeem, omdat dat deel zo’n grote rol speelt bij de ziekte van Alzheimer. Het
transplantaat bevatte cholinergrijk weefsel en bleek goed te overleven in de hersenen
van de gastheer. De ratten met de getransplanteerde cellen bleken beter te onthouden.
Maar ook een autotransplantatie had succes. Eigen zenuwcellen van een ruit vanuit een
zenuwknoop uit het lichaam en niet vanuit de hersenen werden getransplanteerd en
opvallend was hierbij het abnormale gedrag van de oudere ratten verbeterde. Mogelijk
biedt transplantatie met cholinergrijk weefsel daarom perspectieven voor de toekomst.
Gentherapie
Een andere mogelijkheid is de gentherapie. Er bestaan naar schatting 4000 erfelijke
ziekten, waarvoor in de meeste gevallen geen therapie bestaat.
Hoewel er veel vooruitgang is geboekt op het gebied van genetische onderzoek en
genmanipulatie lijkt er in dit opzicht de komende toen tot twintig jaar nog niets te
veranderen voor iemand met de ziekte van Alzheimer. Het is nog onduidelijk hoe de
ziekte van Alzheimer ontstaat en er zullen nog heel wat genetische hobbels genomen
moeten worden. Mogelijk heeft de gentherapie deze eeuw een nog grotere invloed op de
geneeskunde dan de antibiotica in de vorige eeuw.
Bacteriën bestaan uit één cel en groeien als kool. Hun structuur is betrekkelijk simpel en
na zo’n twintig minuten hebben ze zich al gedeeld in twee andere cellen, die zich daarna
ook weer delen. Het is duidelijk dat er in een mum van tijd miljoenen zullen zijn. Via een
techniek kunnen stukjes vreemd DNA in het DNA van de bacterie worden ingebouwd.
Zoals het gen dat bij de mens insuline maakt. Dit ontwikkelingsproces heet
genmanupilatie. Door middel van deze techniek zijn al talloze hormonen, geneesmiddelen
en vaccins bereid.
Verder kijkend is het goed voor te stellen dat in een cel een ziek gen aanwezig is. Die
dus ook een ziek eiwit produceert die verkeerde boodschappen overbrengt. Als het goede
gen gemaakt zou kunnen worden en in de zieke cel zou kunnen worden gebracht en daar
het goede eiwit zou maken, dan is de ziekte bij de wortel aangepakt. Dan zouden bij de
ziekte van Alzheimer niet de verkeerde en overtollige eiwitten worden gemaakt.
(J van Ingen, 2000)
Dementie, Annemarie de Jonge Page 46