pdf-bestand - MBO Raad

16
Met een flexibel onderwijsaanbod zouden scholen in kunnen spelen op de veranderende vragen en
omstandigheden van de arbeidsmarkt. Een andere inhoudelijke doelstelling was de verbetering van
het rendement van de lange mbo-opleidingen door nieuwe mogelijkheden voor studenten om over
te stappen. Bijvoorbeeld van lang- naar kort-mbo en eventueel van voltijd- naar deeltijdvarianten. En
uiteindelijk moest de SVM-operatie ook leiden tot een structurele besparing van 150 miljoen gulden.
In 1992 kwam het Ministerie van OenW met de ‘Hoofdlijnennotitie ROC’s’. Hierin stond dat de ruim
500 instellingen en scholen op het gebied van door de overheid bekostigd beroepsonderwijs en
volwasseneneducatie, zouden moeten fuseren tot 50 regionale opleidingencentra (roc’s). Nu, anno
2008 zijn er 43 van deze instellingen.
1992: Wet op het Cursorisch Beroepsonderwijs (WCBO)
In 1992 kwam het met de WCBO tot een integratie van het cursorisch beroepsonderwijs. Hieronder
viel onder meer het leerlingwezen dat aan de streekscholen werd gegeven, het deeltijd-mbo
bestemd voor jongeren vanaf 18 jaar en verder de specifieke scholing voor werkzoekenden en het
cursorisch ondernemersonderwijs.
De WCBO betekende voor het leerlingwezen dat de regeling van de school- en praktijkcomponenten
in één wet werden ondergebracht. Verder legde de WCBO een verbinding tussen het leerlingwezen
en voltijdberoepsonderwijs en tussen beroepsonderwijs en de scholingsactiviteiten van de arbeidsvoorzieningsorganisatie.
Uiteindelijk leidde dat ertoe dat ook de opleidingen die onder de SVMoperatie
en onder de WCBO vielen in een sectoraal, en liefst intersectoraal, mbo-college werden
ondergebracht. Sectorale mbo-colleges bieden binnen één sector (zoals de uiterlijke verzorging) alle