pdf-bestand - MBO Raad

36
Vrij?
Dat de strijd om het gelijk bij de voetverzorgers
nog niet helemaal voorbij is, blijkt uit dit
berichtje uit “Voetvak”, het vakblad voor de
voetverzorging van 23 januari 2008:
“Al enige tijd is er discussie of voetverzorgers een
ambachtelijk of een vrij beroep uitoefenen. Volgens
de Kamer van Koophandel valt voetverzorger
niet onder de vrije beroepen. Diverse
gerechtelijke uitspraken hebben echter duidelijk
gemaakt dat voetverzorger wél als een vrij
beroep dient te gelden en niet als ambacht. De
kwestie is niet alleen van principieel belang,
maar heeft ook financiële consequenties.
De voetverzorgingsbranche valt sinds 1987 onder
het Hoofdbedrijfschap Ambachten (HBA). Het
HBA heeft tot wettelijke taak het gemeenschappelijk
belang van de aangesloten branches en het
algemeen belang te dienen. Alle voetverzorgers
zijn ambachtelijke bedrijven en vallen daarom
De gehele branche was betrokken bij de nieuwe Stichting Examens en Proeven in het Voetverzorgingsbedrijf
(SEPVO) dat de taak kreeg de vakbekwaamheid te examineren. Het ging dan om examens van
particuliere opleidingen en die van het mdgo. In 1996 werden de taken van SEPVO overgenomen
door het KOC, het kennis- en ontwikkelingscentrum voor de uiterlijke verzorging.
Commissie Voetverzorging
Toen in 1991 de SRV werd opgeheven, kwam daar de Commissie Voetverzorging binnen het HBA voor
in de plaats. Deze commissie bestaat nog altijd. Provoet, de enig overgebleven brancheorganisatie,
levert mensen voor deze commissie.
De activiteiten van de Commissie Voetverzorging worden bekostigd uit de bestemmingsheffing die
gevestigde voetverzorgers aan de Kamer van Koophandel betalen. De commissie richt zich op onderzoek
naar vakontwikkeling, verbetering van de kwaliteit en de ontwikkeling van de Code Voetverzorger.
Die laatste activiteit mag niet onderschat worden. Er zijn immers geen vaktechnische kwalificaties
voor docenten, en als docenten niet goed op de hoogte zijn van de code kan dat tot problemen
leiden. Overigens is er inmiddels wel veel veranderd. Het dédain van beleidsmakers ten opzichte van
voetverzorgers aan het eind van de vorige eeuw, bijvoorbeeld, is anno 2008 verdwenen.
“De vraag naar voetverzorging neemt de laatste jaren toe. Voor een belangrijk deel (75%) gaat het om
vrouwelijke cliënten. “Zeventig procent van de totale clientèle is tussen de 40 en 80 jaar oud. Naar
mate de leeftijd toeneemt, bezoekt men vaker de voetverzorger/pedicure. Volgens recent onderzoek
(eind 2004) is het bezoek aan de voetverzorger/pedicure in vergelijking met 1999 aanzienlijk toegenomen.
In 1999 ging 31% wel eens naar een pedicure en in 2004 is dat 37%.