Oeroeg (Hella Haase) in pdf

makende gegons van insecten klonk uit de duisternis
onder struiken en bomen. In de kampong sloeg men
op een uitgeholde boomstam, ten teken dat de nacht
was aangebroken. Terwijl ik staarde naar de verble­
kende gloed boven de horizon, werd ik bevangen door
een nog niet eerder gekend gevoel van onbehagen
- omdat ik naar school moest, omdat alles anders zou
worden. Ik weet niet of ik me dit alles toen zo bewust
was, het kan zijn dat ik nu achteraf een interpretatie
zoek voor die stemming van melancholie en vage
ergernis.
Beneden, bij de grote weg, draaide een auto het
hek in, die even later stilhield voor de stoep van de
galerij. Mijn moeder verscheen en begroette _de gas­
ten. Mijn vader was bij hen. Van de maaltijd herinner
ik me alleen dat mijn ouders praatten en lachten als
nooit tevoren, en dat ik, in verbazing hierover, het
eten bijna vergat. Na de rijsttafel, toen allen bijeen
waren in de binnengalerij - ik zat onopgemerkt op -
de grond naast de grammofoonkast - stelde een van
de gasten voor een rit te maken naar Telaga Hideung,
het Zwarte Meer, dat hogerop in de bergen lag. Bij het
horen van die naam begon mijn hart te kloppen. - In de
fantasieën van Oeroeg en mij speelde het bergmeer
een grote rol; dit kwam hoofdzakelijk door de geheim­
zinnige verhalen die erover in omloop waren. Telaga
Hideung, diep in het oerwoud, was eén verzamel­
plaats van boze geesten en zielen van gestorvenen;
Nènèh Kombèl woonde er, vampier in de gedaante
van èen oude vrouw, die op dode kinderen loert.