Oeroeg (Hella Haase) in pdf

was. De jaren die ik in Holland had doorgebracht, hoe
belangrijk ook, telden voor mij minder dan mijn jeugd
en schooltijd ginds.
Als het waar is dat er voor ieder mens een land­
schap van de ziel bestaat, een bepaalde sfeer, een om­
geving, die responsieve trillingen oproept in de verste
schuilhoeken van zijn wezen, dan was - en is - mijn
landschap het beeld van berghellingen in de Preanger:
de bittere geur van de theestruiken, het klateren van
heldere stroompjes over steenblokken, de blauwe wol­
kenschaduwen over het laagland. Dat mijn verlangen
naar dit alles schrijnend zijn kon, had ik beseft in de
reeks jaren waarin ieder contact, iedere terugkeer,
onmogelijk was. De ontmoeting met Eugenie in Den
Haag, haar heftige en hysterische afwijzing van het
land vol gruwelen daarginds, kon mijn vréugde om
terug te gaan niet dempen. Mijn aankomst in Batavia
viel ongeveer samen met het uitbreken van wat ik,
ter vereenvoudiging, de politionele actie zal noemen.
Van Oeroeg vond ik geen spoor.-Gegevens betreffende
het lot van de NIAS-studenten ontbraken. In de stra­
ten van Batavia, die rommeliger waren dan vroeger,
maar mij toch vertrouwd, zoals een bekend, door leed
en ouderdom geschonden gezicht ons vertrouwd kan
zijn, zocht ik automatisch tussen de voorbijgangers
naar Oeroeg. Honderdmaal meende ik hem te zien,
en even vaak werd ik, bij nadere beschouwing, te­
leurgesteld. Wel ontmoette ik eenmaal Abdullah, tus­
sen een menigte die zich voor het persbureau Aneta
verdrong toen er een communiqué werd uitgegeven.