Oeroeg (Hella Haase) in pdf

genomen lag in een rommelige buurt, die gèdurende
de laatste tien jaren sterk in 'standing' was achter·
uitgegaan. De huizen, bewoond door Chinezen en
Indofamilies, maakten een wat verwaarloosde indruk.
Kleine inlandse winkels en vaste warongs verrezen
tussen de grotere woningen, en schenen op die ma·
nier de achter aan de tuinen grenzende kampong naar
de straatweg toe te verschuiven. Lida, wie het aan
oog voor deze dingen ontbrak, had zich met haar pen·
sionruil in zekere zin een strop om de hals gehaald.
Al was haar tuin ook redelijk goed onderhouden en
haar voorgalerij opnieuw gewit, de omgeving bleef
tegenwerken. Zelfs het fiere bord bij het hek 'Pension
Huize Oud·Bussum' was in deze sfeer geen reclame.
Zij had een handjevol gasten: een paar vrijgezellen,
op kantoor in de binnenstad en, behalve aan het
avondeten, zelden thuis; een verouderd echtpaar, dat
vroeger in de 'suiker' betere dagen gekend had, maar
sinds de crisis in niet meer te loochenen armoede
leefde; en twee nog jonge dames, aan wier goede
zeden Lida niet, maar Oeroeg en ik des te meer twij·
felden. Bijgestaan door een brutale huisjongen en drie
tamelijk slonzige baboes bediende Lida haar kostgan·
gers, die huisden in gelijk gemeubelde kamers, voor­
zien van eigen voorgalerij met zitje. De warmte en de
rompslomp van haar leven in Batavia vielen Lida niet
mee. Zij zag er minder fris en welgemoed uit dan in
$oekaboemi, en had zo goed als geen tijd voor ons.
Meestal zat zij in haar kantoor, een benauwd hokje
in de bijgebouwen, met een stapel rekeningen voor
69