Oeroeg (Hella Haase) in pdf

lijkheden voor Oeroeg beperkt waren. Gedurende de
middagen en avonden dat Lida met verstelgoed bij ·ons
zat, terwijl wij ons huiswerk maakten, had zich een
denkbeeld in haar brein genesteld dat zij niet meer
kwijt kon raken. Nog zie ik haar zo zitten, steeds
bezig de bril omhoog te duwen, die zij bij naaiwerk
dragen moest. Oeroeg en ik, die haar overigens graag
mochten, plachten veelbetekenend naar elkaar te
glimlachen om de nonchalante manier waarop zij in
de lage rieten stoel zat weggezakt, zodat de roze elas­
tieken kousenbanden rondom haar dijbenen zichtbaar
waren. Zij droeg meestal vormeloze jurken met pof­
mouwen, gemaakt uit het goedkope bloemetjesgoed
dat in onbeperkte hoeveelheid op de pasars te koop
was. Weinig vermoedden wij toen wat er in Lida om­
ging, terwijl zij knopen aan onze tricot shirts naaide
en onze broeken verstelde; hoe in die stille uren het
plan rijpte, waarvan de uitvoering haar voor haar
mislukte rusthuisproject schadeloos moest stellen. Zij
besloot Oeroeg vooruit te helpen, hem de gelegenheid
te geven zichzelf te ontwikkelen. Vanaf het moment
dat zij zich dit in haar hoofd gezet had, ging zij syste­
matisch te werk. Wij spraken, ten gevolge van Lida's
gebrekkige kennis van Maleis en Soendanees, altijd
Hollands in haar tegenwoordigheid. Oeroeg had zijn
vroegere verlegenheid enigszins overwonnen, hoewel
hij het nog altijd prefereerde zwijgend te luisteren.
Lida begon hem nu energiek onder handen te nemen,
met de bedoeling zijn uitspraak te verbeteren. Geen
dag ging er voorbij zonder dat zij uitweidde over het