Oeroeg (Hella Haase) in pdf

zeggenschap over onze eigen zaken ... ' Terwijl Oeroeg
, zo zat te betogen en met bewegingen van zijn gebalde
linkervuist zijn woorden nog beklemtoonde, zag ik
rondom mij de starende gezichten van de anderen, als
in een droom. In een schemerige hoek van de achter­
galerij , buiten de lichtkring van de lp, fluisterden
Abdullahs nichtjes met elkaar. De oude man knikte
telkens nadrukkelijk, goedkeurend met het hoofd.
Abdullah ging steeds door met katjang pelln, maar
als hij opkeek, zag ik zijn ogen donker fonkele ' n achter
zijn brillenglazen. Lida zei van tijd tot tijd: ' Ja -ja.'
Zij had de bamboesplinter, losgekregen, en was nu be­
zig die met haar nagel in dunne vezels te splijten. Zij
keek mij niet eenmaal aan. Ik voelde dat zij zich hei­
melijk voor mij schaamde, dat zij er zich in de diepten
van haar wezn ,misschien ook wel van bewust was
dat dit nieuwe ideaal de laatste noodsprong was van
haar eenzaam, kinderlijk hart. Medelijden met haar
benauwde me bijna. Had ik al deze dingen to . en scher­
per voor mezelf kunnen formuleren, dan was mis-
,
schien veel anders gelopen. Ik zat tegenover Oeroeg
en Abdullah met het gevoel alsof ik een rol speelde in
een boze droom. Deze gewaarwording van irrealiteit
bleef, ook later, toen ik in een voor mij klaargemaakte
kamer ging slapen. Door de wijdopen ramen zag ik
het gefonkei van sterren achter de takken van de wa­
ringinboom. Rondom waren de talloze, vertrouwde
geluien van de Indische nacht. Maar op de een of
andere wijze scheen ik buitengeslotn. In de aangren­
zende kamer hoorde ik Oeroeg en Abdullah gedempt