Oeroeg (Hella Haase) in pdf

More documents

Recommendations

Info

Een van Sidris' vrouwelijke huisgenoten, een nicht van Oeroeg, die Satih heette , kon op angstaanjagende wijze geschiedenissen vertellen, allemaal op de een of andere manier verbonden met het Zwarte Meer. Ons voorstellingsvermogen schilderde het ons af als een inktzwarte watervlakte, waar monsters en spoken hoogtij vierden. Later, als we groot waren, zouden wij erheen gaan, om deze wezens te bestrijden. Soms, wanneer wij, moe van het spelen, of schuilend voor een regenbui bij elkaar hurkten, sponnen wij deze toekomstige griezelige expeditie tot in details uit, huiverend van een angst, die we toch niet als iets on aangenaams ondergingen. Ik was, als heel klein kind, eenmaal bij Telaga Hideung geweest, maar wist me van die tocht geen ander beeld meer voor de geest te halen dan dat van mijn vader in badpak. Het meer werd door employés van de onderneming als zwem bad gebruikt, hoewel niet dikwijls, omdat het te ver weg lag. Nu stelde mijnheer Bollinger voor om er te gaan baden, wijzend op de volle maan, die als een oranjerode schijf achter het loof van de bomen zicht baar was. Het plan vond veel instemming. Terwijl iedereen opstond kroop ik uit mijn schuilplaats te voorschijn en trok mijn moeder aan een slip van haar japon. Zij had een kleur en haar ogen schitterden. Ik vond haar die avond vreemd en mooi, met haar lange oorbellen en opgestoken haar. 'Wat, ben je nog niet naar bed,' vroeg ze, verstrooid glimlachend, 'wil je mee?' Mijn vader, die met zijn armen vol badgoed uit de slaapkamer kwam, fronste 19
zijn wenkbrauwen en opperde bezwaren, maar de rest van het gezelschap wist, luid lachend en schert send - er stonden veel lege glazen op tafel - gedaan te krijgen dat ik mee mocht. Ik trilde van spanning. Het speet mij dat Oeroeg er nu niet bij zou zijn, maar aan de andere kant vervulde het me met trots en opwinding dat ik als eerste de tocht maakte, zij het ook onder de bescherming van de volwassenen, wier zorgeloze vrolijkheid, als gold het een plezieruitstapje, ik heimelijk bewonderde. De huisjongen werd naar het mandoerhuis gestuurd om Deppoh, Oeroegs va der, te halen. Ik begreep niet waar dit toe diende, maar durfde het niet te vragen en evenmin of Oeroeg mee mocht komen, uit angst dat men mij te elfder ure thuis zou laten. Tenslotte zaten wij allemaal in de auto. Ik leunde tegen de knieën van mijnheer Bollinger. Aan weerszijden, op de treeplanken, ston den Oeroegs vader en onze tuinman Danoeh. Zo re den wij weg. Ik keek naar Deppoh, die ik niet zo goed kende, en voor wie ik bijna evenveel ontzag had als voor mijn eigen vader. Hij was de mooiste inlander die ik ooit gezien heb, slank en groot, met een uitzon derlijk scherp getekend gezicht. Hij stond rechtop op de treeplank, terwijl hij zich met één hand nauwelijks vasthield. Het maanlicht scheen op zijn witgesteven jas. Het kwam me voor dat hij met afkeuring neer keek op het luidruchtige gezelschap in de auto. Een van onze gasten vertelde een lang verhaal, waarvan ik de zin niet begreep, telkens onderbroken door stormen van gelach. Mijn moeder lag achterover in
Page 2 and 3: 'Toen ik Oeroeg lang geleden las, w
Page 4 and 5: eroeg was mijn vriend. Als ik terug
Page 6 and 7: estaan bleven, zij het ook dat ik,
Page 8 and 9: zijn smalle, opzij wat afgeplatte h
Page 10 and 11: men op het achtererf,' of, wat nog
Page 12 and 13: kregen eten van de bapoe, aan een a
Page 14 and 15: Die avond kwam mijn moedèr bij mij
Page 16 and 17: accent van iemand die zich vlotter
Page 20 and 21: de hoek tussen mijnheer Bollinger e
Page 22 and 23: niet naar school?' vroeg ik tenslot
Page 24 and 25: vaarlijke en onzinnige onderneming
Page 26 and 27: vocht in de hand. Ik dronk, leunend
Page 28 and 29: in Soekaboemi op de Hollands-Inland
Page 30 and 31: men ruisten in de wind en de hete l
Page 32 and 33: kleine kinderen ' , in groezelige e
Page 34 and 35: oude djaït de naald van de naa,ima
Page 36 and 37: heerser over mijn kinderbestaan. Ik
Page 38 and 39: die zijn hart verpand had aan Java,
Page 40 and 41: had,' op het zadel tussen twee berg
Page 42 and 43: had, en praatten in het Soendanees,
Page 44 and 45: plekken tussen de bomen. De echo's
Page 46 and 47: joen waren, zaten wij aan tafel in
Page 48 and 49: hier, als je jarig bent. Ze kunnen
Page 50 and 51: _ ben wegbrengen van mijn gasten te
Page 52 and 53: gere gestalte, asblond haar, dat zi
Page 54 and 55: jij je geen zorgen over te maken.'
Page 56 and 57: oorloofd achtten om ons dit genoege
Page 58 and 59: maakte een verwaarloosde indruk. 'A
Page 60 and 61: elàng van het beroep van arts, ove
Page 62 and 63: administrateursvrouw was. Zij was o
Page 64 and 65: stroomde. Wij gooiden onze kleren o
Page 66 and 67: van de grote pleinen, de witte gebo
Page 68 and 69:
genomen lag in een rommelige buurt,
Page 70 and 71:
en deed voor hem wat zij kon. Zij e
Page 72 and 73:
daden en woorden. Ook wat Lid à 's
Page 74 and 75:
van huid en haar was . Bij dit meis
Page 76 and 77:
wat voor jou?' Oeroeg smeet zijn si
Page 78 and 79:
Kebon Djati en de omgang met mij aa
Page 80 and 81:
wegen tot opname van. een jongen di
Page 82 and 83:
(ik had immers evenmin leiding in d
Page 84 and 85:
model raceauto. Ik zag Eugenie erna
Page 86 and 87:
Oeroegs vader in de diepte verdwene
Page 88 and 89:
Ik besefte in een flits wat zij mij
Page 90 and 91:
naar Holland vertrok, ging ik wel n
Page 92 and 93:
met de vrouw die ik in Soekaboemi,
Page 94 and 95:
'Je houdt wel je hand op bij Lida.'
Page 96 and 97:
praten. De scheiding tussen hun wer
Page 98 and 99:
Ik herkende hem dadelijk aan zijn b
Page 100 and 101:
weest om de schade op te nemen. Maa
Page 102 and 103:
Het was in ons gegroeid en gerijpt,
Page 104 and 105:
Lofrede Nederland Leest 2009 Willem
Page 106 and 107:
takeld, geslagen en getrapt worden;
Page 108 and 109:
de dijk in de volgelopen uiterwaard
Page 110 and 111:
Heren van de thee {roman, 1992} CPN
show all

Oeroeg (Hella Haase) in pdf

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?