Oeroeg (Hella Haase) in pdf

, Twee jaren na mijn geboorte had mijn moeder een
miskraam en daarna bleek zij onvruchtbaar. Misschien
bleef daarom Oeroeg zo uitsluitend mijn speelmakker,
hoewel Sidris het ene kind na het andere kreeg. Er
kwam een einde aan de uren op de achtergalerij.
Soms zat mijn moeder er alleen, met brieven of naai­
werk, maar vaker vond ik haar in de schemer van
haar slaapkamer, achterovergeleund in een rieten lig­
stoel, met een natte zakdoek op het hoofd. Ik zocht
en vond mijn vertier bij Oeroeg, hetzij zwervend over
het erf of buiten de omheining, in de kampong en in
de aangrenzende gedeelten van de theetuinen. Dik­
wijls ook bracht ik hele dagen door in het mandoer­
huis, bij Sidris en de broers en zusters van Oeroeg.
Zij woonden in het enige stenen huis in de kampong.
Het erf grensde aan de rivier, die op deze plek smal
was en vol grote steenbrokken. Wij kinderen spron­
gen van steunpunt tot steunpunt of waadden door de
plekken waar het ondiepe, kristalheldere water tussen
de stenen stilstond als in een bassin, op zoek naar
roze en groengele krabben, waterjuffers en ander ge­
dierte. Boven de poelen, onder het dichte struikgewas
langs de oever wemelde het van insecten. Terwijl de
kleinere kinderen naakt, onbeweeglijk, neergehurkt
zaten in de lichtbruine modder, woelden Oeroeg en ik
met stokken in de schemerige schuilhoeken onder het
laag neerhangende groen. Wij waren toen allebei om­
streeks zes jaar oud. Ik was langer, maar Oeroeg
scheen volwassener, met zijn gespierd mager lichaam.
De lijn die van zijn schouderbladen neerliep tot naar