Oeroeg (Hella Haase) in pdf

schijn. Hij werd verder schoongemaakt en met kleur­
loze lak bestreken. Daarna kregen Oeroeg en ik hem
ten geschenke . Het was ons kostbaarste bezit, dat wij
beurtelings naast ons bed hadden staan, en dat wij
van tijd tot tijd mee naar school namen om er klasge­
noten mee te verblinden. Maar wat was dit alles ver­
geleken met de glorie die ons omstraalde toen Gerard
ertoe overging ons mee te nemen op zijn wekelijkse
tochten? Met een kapmes in de riem en een deken op
onze rug gesnoerd, klommen wij achter onze leids­
man omhoog langs de steile, steenachtige paden in
het oerwoud. De geweldige boomkronen, ver boven
onze hoofden tot een altijd groen dak vervlochten, lie­
ten maar betrekkelijk weinig daglicht door, zodat wij
ons voortbewogen als in de schemering van een aqua­
rium. Er hing onder het loof een scherpe geur van
vochtig blad, van plantenlagen, die langzaam rotten
tot zwarte grond. IJskoud helder water ritselde tus­
sen het struikgewas, in handbrede stroompjes-, of als
beken in een bedding vol rondgeslepen grijze stenen.
Altijd was ergens het geluid van een waterval te ho­
ren en de lucht leek verzadigd van fijne droppels. De
stilte onder deze immense koepel van groen had iets
dreigends en maakte dat Oeroeg en ik het in het be­
gin niet waagden anders dan gedempt te spreken.
Ve el was er rondom in de schaduwrijke diepten van
dichtbegroeide kloven, in door de bliksem verwron­
gen en verkoolde stammen, dat ons angstaanjagend
toescheen, maar de magere gedaante van Gerard voor
ons boezemde ons een onbeperkt vertrouwen in. Hij