Verslag van het seminarie "De dienstencheques: springplank of ...

uimschoots gerealiseerd. Randstad hoopt in elk geval dat de overheid het
voortbestaan van het dienstenchequestelsel garandeert. De tarieven moeten
geïndexeerd worden en er moeten voldoende middelen worden vrijgemaakt
voor opleidingen, zodat het systeem - dat een succes zonder weerga kent in
ons land - gevrijwaard blijft.
Randstad is in België een belangrijke leverancier van
humanressourcediensten (selectie en rekrutering, outplacement, opleidingen,
inhouse agentschappen, humanressourceprojecten, sociaal secretariaat,
detachering, consultancy, dienstencheques) en met een marktaandeel van
24% marktleider binnen de uitzendsector. Randstad is de grootste werkgever
van België. Elke week stelt het bedrijf gemiddeld 35.400 mensen tewerk. In de
142 kantoren over heel het land werken 1600 vaste medewerkers. Tel daarbij
dan nog eens 109 inhouse agentschappen bij klanten. Randstad beschikt ook
nog over 9 HR Centers. Elke week bieden zich daar 2750 nieuwe kandidaten
aan. In 2007 was Randstad in België en Luxemburg goed voor een omzet van
1072,7 miljoen euro.
3.2. VRAGEN AAN DE LEDEN VAN HET PANEL
De moderator vraagt Eric Buyssens of de negatieve en
positieve aspecten van het stelsel waarover hij het gehad
heeft in evenwicht zijn.
Eric Buyssens antwoordt dat deze maatregel ontegensprekelijk een groot
aantal jobs creëert. Voor de klanten biedt het stelsel een voordeel waarover
we hier nog niet hebben gesproken: het laat hen toe hun privé- en
professioneel leven beter op elkaar af te stemmen.
Het is duidelijk dat dit stelsel verschillende positieve elementen in zich draagt:
een reeks mensen, voornamelijk werkneemsters, kunnen zwartwerk de rug
toekeren, hebben toegang tot de sociale zekerheid, tot een arbeidsvorm
met een contract van onbepaalde duur, met een zekere stabiliteit zelfs indien
voor het ABVV de negatieve elementen veel zwaarder wegen op de
toekomst van het stelsel. De perverse effecten van het stelsel, dat gebaseerd
is op de wetten van de markt, zijn echter problematisch. Maar de Europese
wetgeving inzake de dienstenmarkten maakt optreden moeilijk: zodra we
met dit chequestelsel een dienstenmarkt creëren, ontzeggen we ons elke
mogelijkheid om de dienstenverstrekkers kwaliteitsnormen op te leggen en
dus om, bijvoorbeeld, louter commerciële ondernemers te weren. Het stelsel
moet herdacht worden, maar er is geen weg terug. We kunnen het dus
alleen maar betreuren dat er zoveel geld naar de profitsector is gevloeid,
geld dat had kunnen worden aangewend voor de ontwikkeling van de
openbare en de non-profitsector.
21