Verslag van het seminarie "De dienstencheques: springplank of ...

Integendeel, sommigen beweren dat het gaat om een inschakelings- of
herinschakelingsbeleid. Van twee zaken één: ofwel doen we aan
herinschakeling, en wijzen we de uitzendbedrijven de deur, dat is mogelijk. Als
we die echter toelaten tot het dienstenchequestelsel, zoals dat nu het geval
is, kan er geen sprake zijn van inschakeling.
Om het met een licht provocerend beeld te zeggen: als je iemand leert
zwemmen, duw je hem niet kopje onder, doe je dat niet in ijskoud water.
Neen, je doet dat voorzichtig, zodat die persoon zin krijgt om te gaan
zwemmen. Bij werk is dat een beetje hetzelfde. Werklozen naar
uitzendbedrijven sturen en hen zeggen "nu gaan jullie je langs deze weg
herinschakelen", dat is een grote grap. Bovendien kost dat de gemeenschap
geld.
Lydia Heyligen (diensthoofd seniorenzorg bij het OCMW Hasselt)
Er wordt binnen de dienst gewerkt met dienstencheques. Ze heeft een
schoonmaakploeg van 31 dames en 1 man onder haar hoede. De
werknemers zijn tussen 35 en 58 jaar oud. De gebruikers, een 300-tal, zijn
senioren. Zij moeten minder betalen voor de diensten dan een
dienstencheque: het OCMW past het verschil bij.
Het OCMW van Hasselt heeft duidelijk gekozen voor twee kernactiviteiten:
niet alleen een sociale dienst, maar omwille van de maatschappelijke
tendens en de toenemende vergrijzing heeft men ook gekozen voor
seniorenzorg. Binnen deze dienst is het belangrijk dat de senior zo lang
mogelijk in zijn vertrouwde thuissituatie kan blijven.
Om dit te bereiken is het belangrijk dat ze voldoende diensten kunnen
aanbieden. Enerzijds is het daarbij nodig de actorrol op te nemen: als er niet
voldoende diensten zijn om tegemoet te komen aan de nood van de
senioren, dan moet de overheid – hier het OCMW – dat doen. Anderzijds is er
een heel belangrijke regiefunctie: wanneer er voldoende aanbod is op de
markt, verwijzen ze gewoonweg door naar de betrokken andere diensten.
Hun dienst richt zich op elke senior die hulp nodig heeft op het gebied van
zorg, ongeacht het inkomen. Maar dat wil niet zeggen dat die
dienstverlening aan iedere senior wordt aangeboden. Omdat er in Hasselt
zeer lange wachtlijsten waren, heeft het beleid beslist om zelf een poetsdienst
op te starten (geen gezinszorg, waarover in het panel veel kritiek te horen
valt). Een poetsdienst is vaak het eerste wat een senior nodig heeft om in zijn
vertrouwde omgeving te kunnen blijven functioneren.
Aangezien het tekort in Hasselt zo groot bleek te zijn, kozen ze ervoor met
GESCO's te werken. De dienst is ondertussen blijven groeien. In 2006 is binnen
het convenant de overschakeling naar dienstencheques gemaakt. Eerlijkheid
gebiedt ons te zeggen dat uit intern onderzoek bleek dat het ook in
financieel opzicht beter was om met dienstencheques van start te gaan.
Anderzijds is het ook zo dat de mogelijkheden die er waren op het gebied
van werking (opleiding, kansengroepen, begeleiding) konden blijven
44